het opkamertje was en is nog steeds te bereiken via een schuin oplopend kelder luik. Er zijn weliswaar voettreden op gemaakt, maar toch... Sanitair en dergelijke Achter het huis, op het erf, vinden we de plee, het varkenskot en de 'bakkeete'. Deze lage gebouwtjes zien er aan de bui tenkant nog net zo uit als in 1912. Maar binnen kan men nu 's zomers in plaats van in het stro rondwroetende varkens bruin verbrande campinggasten aantreffen. Want waar men vroeger gebruik kon maken van de 'poepdoos', al of niet begeleid door het geluid van slobberende varkens, blinken nu de toiletruimtes voor de minikampeer- ders je tegemoet. Men kampeert nu romantisch in de boomgaard onder de fruitbomen, die nog stammen uit het jaar na de inundatie. Bewoners De naam Driewegen gaat ver terug in de geschiedenis. Al in 1630 wordt een boer derij met deze naam beschreven als het huis van ene Carel Constant. Zoals op alle boerderijen is ook op Driewegen in al die eeuwen heel wat werk verzet door mannen én door vrouwen. Maar de namen van de vrouwen kom je in de oude papieren eigenlijk alleen maar tegen bij geboorte, huwelijk en overlijden. Het zijn vooral de namen van de mannen die je aantreft bij functies die ook buiten de boerderij uitge oefend werden. Vanaf 1741 woonde de heer Jan Poppe op Driewegen. Deze man werd niet alleen zeer oud (94 jaar) maar hij had - evenals later zijn zoon Krijn Poppe - zo veel be langrijke bestuurlijke functies, dat zijn naam zelfs op de bekende kaart van Hat- tinga bij de boerderij apart werd vermeld. Zoon Krijn zal zich 's avonds ook niet vaak De splitsing van de schuur in twee delen is aan de buitenkant nog goed te zien. (Foto Leo Hollestelle) mm.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 2003 | | pagina 23