drie zeevaartkundige opgaven die we altijd
bij de heer Fastenau moesten inleveren,
meestal van mij over. Op het examen viel
hij dus door de mand!
Naar zee
Als stuurmansleerling een stageplaats
zoeken, zoals dat tegenwoordig heet, kost-
En verder...
Waar al die zeven, als stuurmansleerling
geslaagden, van het jaar 1972 terecht zijn
gekomen, weet ik nog precies. Hoeveel er
echter nog daadwerkelijk op zee zitten, is
mij onbekend.
Wel weet ik dat er één overleed op 27-jari-
ge leeftijd en één Antilliaan thans als loods
te niet veel moeite. De rederijen zaten om
mankracht te springen. Waar je maar
wilde, overal kon je terecht. Vier van ons
kozen, net als ik, voor de K.N.S.M.
(Koninklijke Nederlandsche Stoomboot
Maatschappij). Lang voordat je examen
deed, werd je al door vele maatschappijen
benaderd. Ik herinner me dat we een dag
op bezoek zijn geweest bij Shell Tankers te
Rotterdam en de tanker Acila bezochten,
in de Botlek. Ook Esso bood ons een voor
lichtingsavond, met een uitgebreide rijst
tafel in het beste Vlissingse hotel, hotel
Britannia, aan.
Klas 3 BS III met op de achtergrond het
gebouiv van de Zeevaartschool, voorjaar 1972.
De auteur staat uiterst links. De foto is
gemaakt door leraar J.W. Schutte.
werkzaam is op Curagao. Ikzelf heb al mijn
rangen gehaald en vaar nog steeds.
Dit is alles wat ik nog van de voormalige
studenten van klasse 3 BS III weet. Hope
lijk ontmoet ik op de grote najaarsreünie
nog een aantal 'maten van vroeger' om 'bij
te kunnen praten'.
A.R. Koppejan
