stadhuis was, ingesmeten." Wij weten nu
dat deze spreuk in 1922 door de bakkers
was bedacht en gebruikt in mei van dat
jaar, toen herdacht werd dat Veere 350
jaar daarvoor van het Spaanse juk was
bevrijd.
Vervolgens riep de burgemeester de kin
deren op een tweeregelig versje te schrij
ven over de Koninginnedag van 1960 in
Veere. De briefjes moesten bij hem in de
brievenbus worden gedeponeerd en wie
het aardigste of origineelste versje had
geschreven, kreeg een boek. Als voor
beeld gaf hij: "Vandaag verjaart onze vor
stin, en ik heb het reuze naar mijn zin."
Tot slot riep burgemeester Den Beer Poor-
tugael alle Veerenaren op om aan het big-
vangen deel te nemen, dat die middag op
het sportveld gehouden zou worden.
Aan het eind van de zanghulde zongen de
kinderen het Wilhelmus, waarbij wacht
meester Wieiinga en zijn collega Simons in
de houding sprongen en de toeschouwers
eerbiedig hun hoofddeksel afnamen.
De rest van de morgen werd gebruikt voor
het doen van kinderspelletjes, zoals bal
gooien, zaklopen en lepels water overbren
gen, waarbij er voor ieder kind een prijsje
te behalen viel. Het onderwijzend perso
neel offerde zijn vrije morgen op om de
leden van de oranjevereniging te assiste
ren bij de spelletjes. In die tijd vond men
dat heel vanzelfsprekend en door het
gemeentebestuur werd ook niet anders
van hen verwacht.
Bigvangen
Het hoogtepunt van die Koninginnedag
was het bigvangen, dat eveneens op het
sportveld bij de Campveerse Toren plaats
vond.
In voorgaande jaren had hier op deze dag
altijd een vijf meter hoge paal gestaan die
met groene zeep was ingesmeerd. Oudere
kinderen en volwassenen konden een
poging wagen erin te klimmen.
Maar nu was het bestuur van de oranjever
eniging op een veel origineler groene-
zeepidee gekomen. In een met kippengaas
omheind perk dribbelde een big die met
groene zeep was ingesmeerd. De deel
nemers moesten al zaklopend proberen
het dier te vangen en het vervolgens in
een kist in het midden van het perk zien te
krijgen.
Het viel niet mee, want de big was zo glad
als een aai. De ijverige bestuursleden van
de oranjevereniging stonden klaar met
chronometers om de juiste tijd op te
nemen. Degene die de big het snelst in de
kist had, won de hoofdprijs... en dat was
de big.
Voor een vrolijke noot tijdens het spel
zorgde de muziekvereniging Veere's
Genoegen, die stond opgesteld bij de tim
mermanswerkplaats van de firma S.
Kodde. Het was een pret van jewelste en
de big rende van de ene naar de andere
kant van het veld. Het publiek stond te joe
len van plezier als een deelnemer languit
in het gras kwam te liggen terwijl de glib
berige big uit zijn handen gleed.
Het festijn duurde echter niet lang, want er
waren in Veere ook inwoners die zich het
lot van het arme varkentje aantrokken. Het
spel was nauwelijks een kwartier aan de
gang toen het schrijversechtpaar Abele-
ven-Labberton, van de Markt, op het sport
veld kwam en de spelleiding namens de
Dierenbescherming vriendelijk verzocht
ermee te stoppen. Hierop ging het bestuur
van de oranjevereniging in overleg en uit
eindelijk besloot men er een punt achter te
zetten.
