man bij het instuderen van alle soorten
liedjes, liederen, cantates, declamaties en
teksten. Ze werden ten gehore gebracht
door (meest jeugdige) leden van de volks
zangschool 'Uit het volk - Voor het volk'.
Deze vereniging was altijd betrokken bij
belangrijke gebeurtenissen en feestelijke
vieringen. Elk jaar werd er een uitvoering
gegeven in de Concert- en Gehoorzaal
aan de Singelstraat in Middelburg. De heer
Minet heeft daar als jongetje een paar keer
solo gezonden met liedjes als "Ik ben een
kwajongen..." en "Die nare sommen, wat
verdriet..."
Mevrouw Braat vermoedt dat de cantate
werd opgevoerd ter gelegenheid van het
veertigjarig regeringsjubileum van koningin
Wiihelmina in september 1938. De uitvoe
ring vond plaats in de Concert- en Gehoor
zaal. Als een van de jongsten (8 jaar) zat
zij vooraan op een van de banken, gekleed
in zomerjurk. Ze droeg een strik in het
haar en lakschoentjes. De ouderen, onder
wie haar tante, stonden meer naar achter.
De heer Minet heeft ook met de cantate
meegedaan. Hij weet niet exact wanneer
die werd opgevoerd. Het zou ook 1937
kunnen zijn geweest. In ieder geval staat
de uitvoering van de cantate niet vermeld
op het programma van festiviteiten ter
gelegenheid van het regeringsjubileum van
koningin Wiihelmina op 6 en 7 september
1938 en ook niet op het huwelijksfeest van
prinses Juliana en prins Bernhard op 7
januari 1937. Wel wordt in de notulen van
de vergaderingen van het bestuur van de
vereniging 'Uit het volk - Voor het volk' in
1937 melding gemaakt van het feit dat
Bosdijk met twee cantates bezig was.
Zowel mevrouw Braat als de heer Minet
herinneren zich nog de melodie van som
mige liedjes.
Mevrouw Braat had een positieve indruk
van het echtpaar Bosdijk. De heer Bosdijk
dirigeerde en zijn vrouw begeleidde op de
piano. Zij ging vooraf de rijen langs en
deelde complimentjes uit over de kleding
van de kinderen. Het waren aardige, welle
vende mensen.
Er traden ook solisten op. Mevrouw Braat
Bram Bosdijk was behalve onderwijzer en com
ponist ook een enthousiast kunstschilder. (Coll.
I. Keim)
noemt de namen van Frits van der Kraats,
Thea Moens en Jo met haar broer Rinus
Minnaar. Zij vertelt tot slot nog dat er
tijdens de uitvoering een foto van het koor
is gemaakt, maar deze is zij helaas tijdens
de inundatie van Walcheren kwijtgeraakt.
Hierbij dan ook een vraag aan de lezers
van De Wete: wie heeft deze foto nog?
