dit geval de tarwe op de akkers van
onkruid werd gezuiverd. Afhankelijk van
het ingezaaide gewas leverde de smid
zelfgefabriceerde houwelen in diverse
breedtes. Voldeed het gereedschap na
intensief gebruik niet meer aan de vereiste
maat, dan werd er een stuk staal aange-
weld (gelast in het smidsvuur) en werd de
Zf" C&rpj&ZrJ rr.
y gr, 3ó>t?Sr yirr
jdfsjTSsSf-sf t&S' AïT'
Jl f***4"
rr ^Sr r Zr. Sr S'V
r^-:
Het onderste deel van de rekening uit 1902.
"ouwêele" weer bedrijfsgereed gemaakt.
Het woord "vermêezen" betekent volgens
het Zeeuwse Woordenboek een of ander
versleten gereedschap voorzien van een
nieuw stuk. Het was heel arbeidsintensief
om van een houten eg met ijzeren tanden,
deze tanden uit het egraam te slaan, elke
tand te "vermêezen" en weer keurig terug
te slaan in datzelfde raam, dat wellicht
ondertussen bij de wagenmaker was
geweest om hier en daar een nieuw stuk in
te plaatsen.
gesmeed. Op 11 juni 1902 werden er zes
taaie spijkers geleverd voor tien cent. Boer
Gilde had ze nodig voor reparatie van zijn
gereedschap of wanneer het beschot van
zijn schuur of wagenhuis was losgewaaid.
Deze spijkers waren zeer geliefd op een
boerderij, want ze 'hielden' beter dan
gewone timmermansdraadnagels. U kunt
deze "spiekers" ook tegenkomen in
oude kerken en andere gebouwen
uit vervlogen tijden. De deuren en
luiken hiervan werden dikwijls hier
mee beslagen.
Ik vertel erbij dat niet alle "taaie
spiekers" door de smeden werden
gemaakt want ze werden ook
fabrieksmatig vervaardigd en dat
verschil zag men direct aan de
gelijkvormige kopjes van een elek
trische of pneumatische stansma-
chine. Mijn vader zei altijd: "Elke
spijker heeft een ander petje op,
maar het mag geen jockeypet zijn."
Als u de afbeeldingen van de rekeningen
nader bekijkt, vallen u vast nog wel bijzon
derheden op. Veel plezier daarmee!
H. Hillebrand
'De Wete', 20e jaargang nr. 4 (oktober 1991),
p. 2-3.
Spijkers
In de ledige uurtjes, als die er waren, wer
den door de smidsknechtjes van stukken
afvalijzer de zogenaamde "taaie spiekers"
