DE DUITSE MILITAIRE BEGRAAFPLAATS
TE VLISSINGEN 1940-1948
Die knul is de slechtig 'eid zelf. 'Ie kan gin keus
mee ruste laete
Dit werd gezegd van een jongen, die niet van de
meisjes af kon blijven. Een keus is een kleding
stuk van de vrouw.
,,Kobus 'ei pas vaste verkeriengeHoe gaet 'n
z'n intree doe".
Een predikant doet zijn intree. Hiermee wordt
bedoeld, dat hij zijn eerste predikatie houdt in
zijn nieuwe gemeente.
In dit geval betekent het, dat „Kobus" (Jaco
bus) voor het eerst kennis gaat maken met zijn
a.s. schoonouders.
,,Krina der waetertje ruust".
Krina is zó kriel as een broedziek 'oen
Alletwee hebben ze dezelfde betekenis. Krina
heeft zin om te vrijen.
Geraadpleegde bron:
Woordenboek der Zeeuwse dialecten.
F. van den Driest
Aan het begin van de oorlog had mijn vader een
volkstuintje aan het Koopmansvoetpad te Vlis-
singen. In mijn vrije tijd -en die had ik nogal
eens- ging ik daar vaak heen. Aan de achterzijde
kon je via een plank over een sloot op de Noor
derbegraafplaats komen, vlakbij de graven van
de gesneuvelde militairen. De geallieerde gra
ven waren voorzien van een wit kruis, de Duitse
van een zwart.
Ik telde dan de kruisen: als er meer zwarte
(Duitse) dan witte waren, dan stemde dat tot
tevredenheid, zo ging dat in die dagen!
Ik wist toen niet dat te Vlissingen de centrale
begraafplaats (Ehrenfriedhof) van de Duitse
Weermacht was gelegen. Van geheel Walcheren
en uit de wijde omtrek werden Duitse gesneu
velden te Vlissingen ter aarde besteld.
Nog minder was ik mij ervan bewust, dat ik mij
na ruim 50 jaar nog eens met die materie zou
bezig houden. Dit gebeurde toen ik in het
gemeente-archief van Vlissingen een drietal do
zen over oorlogsslachtoffers onder ogen kreeg.
De herinneringen kwamen terug en mijn be
langstelling was gewekt.
De archiefdozen bevatten: „Registerkaarten
Noorderbegraafplaats Vlissingen" van Duitse,
Engelse, Franse militairen alsmede van een aan
tal Vlissingse burgers. Verder een map met cor
respondentie en een notitieboekje van de heer J.
Brasser, toendertijd grafdelver te Vlissingen. Bij
de bestudering van de Registerkaarten heb ik
mij beperkt tot de Duitse militairen.
Eerst iets in algemene zin over de Duitse
oorlogsbegraafplaats.
Kort na de Duitse aanval op ons land werden de
eerste slachtoffers al begraven. In het hiervoor
genoemde boekje van Brasser wordt als graf
nummer 1 dat van Erhard Behrend vermeld,
begraven op 14 Mei 1940. De laatste begrafenis
vond plaats op 14 Oktober 1944: op die dag
werd onder nummer 536 Josef Hökel begraven.
In de laatste weken voor (en vlak na) de bevrij
ding van Vlissingen zijn ook nog Duitse mili
tairen op de volgende lokaties begraven:
Marinedam aan de Dokhaven: 10
Westelijke Bermweg: 12
Tuin Belastingkantoor Zeilmarkt: 47
Noodbegraafplaats Emmastraat: 22
Vervolgens een opmerking over de Register
kaarten. Hierop konden de volgende gegevens
worden ingevuld:
Geslachtsnaam
Voornamen
Echtgen.
Wed. van
Gesch.
Nr. overlijdensakte
Begraven den
Opmerkingen
Vak- en grafnummer
Overleden
In lang niet alle gevallen werden de rubrieken
10
