'K 'ELEZE lijke theorie ontwikkeld, zij het voor het gedeel te van Lange Viele en omgeving. De Sint Janstraat ontleent zijn naam aan het huis van de heren van Sint Jan. Ook wel Sint Jansheren genoemd. Dit huis heeft ongeveer gestaan op de plek waar later de Vismarkt, grenzend aan de Sint Janstraat, is ontstaan. In zijn boekje "Uit de Middelburgse historie" ver telt Peter Sijnke hier meer over. De Vismarkt heeft zijn oorspronkelijke marktfunktie allang verloren. Maar éénmaal op de eerste zaterdag in de maand en op donderdagen in het seizoen komt zij weer tot leven. Dan wordt er rommel en curiosamarkt gehouden. Op deze druk be zochte markt kun je letterlijk en figuurlijk de oude Middelburgers tegen het lijf lopen. Op dit marktje hangt nog de sfeer van het Middelburg uit de 19e eeuw zoals De Breedit in zijn romans zoals "Vechten tegen de bierkaai" en "Papieren zolder" zo treffend wist te beschrij ven. Recente veranderingen in deze straat zijn de toename van het aantal winkeltjes en het be bouwen van het terrein van de v.m. brandweer kazerne en een garagebedrijf door de Woning bouwvereniging Middelburg. De allerlaatste veranderingen die zich voordoen zijn het zich in snel tempo vestigen van allerlei kleine specialiteitenwinkeltjes. De Sint Janstraat is dus een dynamische straat zoals we die meer aantreffen in binnensteden. Rest nog te vermelden dat het een drukke straat is met veel fiets- en voetgangersverkeer naar en van het centrum. En zo zien we een wisselwerking ontstaan. De mensen komen naar de voorzieningen toe, maar evenzeer worden de voorzieningen daar gesi tueerd waar het publiek is. Vooral het feit dat alle huizen verschillend zijn en er nu zoveel diverse winkeltjes voorkomen, heeft hier een gezellige stedelijke sfeer doen ont staan. En dit laatste is ondanks de verande ringen al eeuwen ongewijzigd. F.A. Broeksma Bespraken we in de vorige Wete's verzamelbun dels, ook deze maal komen enkele van derge lijke uitgaven aan bod. Walacria Het misverstand bestaat nog wel eens, dat de Heemkundige Kring Walcheren de uitgever is van "Walacria, een kroniek van Walcheren". In 1987 bracht de HKW inderdaad het eerste deel van "Walacria", gewijd aan het Walcherse landschap, uit. Aangezien onze Kring geen heil zag in een voortzetting van de serie, besloot de redactie zelfstandig verder te gaan. Zij vond onderdak bij de Stichting Natuur- en Recreatie informatie. Daar verscheen in 1989 het tweede deel, waarin o.m. artikelen over de kapel van Hoogelande, het christelijk werkliedenverbond "Patrimonium" op Walcheren en het eerste gedeelte autobiografische notities van Bert Teu- nis (over het Vlissingen van zijn jeugd in de jaren twintig). In 1990 kwam "Walacria" deel 3 uit. Daarin treft u o.a. stukken aan over stinzenplanten op Walcheren, over "Dregmans, de burgemeester die niet bij de Duitsers op de thee ging" en het tweede stuk van de jeugd herinneringen van Bert Teunis, ditmaal m.b.t. het Middelburgs Gymnasium. De delen 1-3 van "Walacria" zijn nog verkrijg baar in de boekhandel en bij de uitgevers. Op 28 februari van dit jaar werd het vierde deel van "Walacria" officieel in het Middelburgse stad huis gepresenteerdHet openingsartikel (ge schreven door A. Vos en J.H. Sinke) van deze bundel geeft een goed overzicht van de geschie denis van de Middelburgse synagoge. Oor spronkelijk lag de synagoge in de tuin van een huis aan de Sint Janstraat. Later kwam het gebouwtje door erfafscheiding achter de Heren straat te liggen. In 1944 werd het door granaat inslag verwoest. De Stichting Synagoge Middel burg, waarvan de heer Vos de drijvende kracht is, heeft het sympathiek plan om de synagoge weer te restaureren. Francisca van Vloten schrijft, onder de titel "Hoog en luchtig", over de geschiedenis van het Badhotel te Domburg. Eén aktueel gegeven kon zij daarin niet verwerken: de restanten van het Badhotel zijn namelijk onlangs jammerlijk ver- 20

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1992 | | pagina 22