'K 'ELEZE
lijke theorie ontwikkeld, zij het voor het gedeel
te van Lange Viele en omgeving.
De Sint Janstraat ontleent zijn naam aan het
huis van de heren van Sint Jan. Ook wel Sint
Jansheren genoemd. Dit huis heeft ongeveer
gestaan op de plek waar later de Vismarkt,
grenzend aan de Sint Janstraat, is ontstaan. In
zijn boekje "Uit de Middelburgse historie" ver
telt Peter Sijnke hier meer over. De Vismarkt
heeft zijn oorspronkelijke marktfunktie allang
verloren. Maar éénmaal op de eerste zaterdag in
de maand en op donderdagen in het seizoen
komt zij weer tot leven. Dan wordt er rommel
en curiosamarkt gehouden. Op deze druk be
zochte markt kun je letterlijk en figuurlijk de
oude Middelburgers tegen het lijf lopen.
Op dit marktje hangt nog de sfeer van het
Middelburg uit de 19e eeuw zoals De Breedit in
zijn romans zoals "Vechten tegen de bierkaai"
en "Papieren zolder" zo treffend wist te beschrij
ven.
Recente veranderingen in deze straat zijn de
toename van het aantal winkeltjes en het be
bouwen van het terrein van de v.m. brandweer
kazerne en een garagebedrijf door de Woning
bouwvereniging Middelburg.
De allerlaatste veranderingen die zich voordoen
zijn het zich in snel tempo vestigen van allerlei
kleine specialiteitenwinkeltjes.
De Sint Janstraat is dus een dynamische straat
zoals we die meer aantreffen in binnensteden.
Rest nog te vermelden dat het een drukke straat
is met veel fiets- en voetgangersverkeer naar en
van het centrum.
En zo zien we een wisselwerking ontstaan. De
mensen komen naar de voorzieningen toe, maar
evenzeer worden de voorzieningen daar gesi
tueerd waar het publiek is.
Vooral het feit dat alle huizen verschillend zijn
en er nu zoveel diverse winkeltjes voorkomen,
heeft hier een gezellige stedelijke sfeer doen ont
staan. En dit laatste is ondanks de verande
ringen al eeuwen ongewijzigd.
F.A. Broeksma
Bespraken we in de vorige Wete's verzamelbun
dels, ook deze maal komen enkele van derge
lijke uitgaven aan bod.
Walacria
Het misverstand bestaat nog wel eens, dat de
Heemkundige Kring Walcheren de uitgever is
van "Walacria, een kroniek van Walcheren".
In 1987 bracht de HKW inderdaad het eerste
deel van "Walacria", gewijd aan het Walcherse
landschap, uit. Aangezien onze Kring geen heil
zag in een voortzetting van de serie, besloot de
redactie zelfstandig verder te gaan. Zij vond
onderdak bij de Stichting Natuur- en Recreatie
informatie. Daar verscheen in 1989 het tweede
deel, waarin o.m. artikelen over de kapel van
Hoogelande, het christelijk werkliedenverbond
"Patrimonium" op Walcheren en het eerste
gedeelte autobiografische notities van Bert Teu-
nis (over het Vlissingen van zijn jeugd in de
jaren twintig). In 1990 kwam "Walacria" deel 3
uit. Daarin treft u o.a. stukken aan over
stinzenplanten op Walcheren, over "Dregmans,
de burgemeester die niet bij de Duitsers op de
thee ging" en het tweede stuk van de jeugd
herinneringen van Bert Teunis, ditmaal m.b.t.
het Middelburgs Gymnasium.
De delen 1-3 van "Walacria" zijn nog verkrijg
baar in de boekhandel en bij de uitgevers.
Op 28 februari van dit jaar werd het vierde deel
van "Walacria" officieel in het Middelburgse
stad huis gepresenteerdHet openingsartikel (ge
schreven door A. Vos en J.H. Sinke) van deze
bundel geeft een goed overzicht van de geschie
denis van de Middelburgse synagoge. Oor
spronkelijk lag de synagoge in de tuin van een
huis aan de Sint Janstraat. Later kwam het
gebouwtje door erfafscheiding achter de Heren
straat te liggen. In 1944 werd het door granaat
inslag verwoest. De Stichting Synagoge Middel
burg, waarvan de heer Vos de drijvende kracht
is, heeft het sympathiek plan om de synagoge
weer te restaureren.
Francisca van Vloten schrijft, onder de titel
"Hoog en luchtig", over de geschiedenis van het
Badhotel te Domburg. Eén aktueel gegeven kon
zij daarin niet verwerken: de restanten van het
Badhotel zijn namelijk onlangs jammerlijk ver-
20