ÏLISSIIGCI gemeente vlissingen 'T IS ALTIJD WAT Vlissingen is van de fles af. De gemeente Vlissingen gebruikt al eeuwenlang de Vlissingse fles als beeldmerk voor publika- ties, maar sedert kort is er een heel nieuw huismerk (logo heet zoiets) ingevoerd. Hierin kun je de letter V herkennen in de vorm van een vlaggetje. Dit nieuwe ontwerp moet een soort gelijkvor migheid uitstralen. Het was eerst bedoeld voor de gemeente Vlagtwedde (Groningen), maar daar vond men de woordspeling niet leuk en toen kon het net zo goed voor de gemeente Vlissingen worden gebruikt, of voor Vlaardingen. Dat bedoel ik met gelijkvormigheid. De karakteristieke fles verdwijnt dus. Niemand protesteerde tegen het breken met de eeuwen oude traditie. Integendeel, de gemeente wilde in het kader van de vernieuwing al lang van de fles af, die in de loop van de tijden toch al steeds meer op een zilveren champagnekoeler was gaan lijken. Met alle vernieuwing wil Vlissingen toch niet helemaal met het verleden breken. Het Betje Wolffplein dreigde in het nieuwe Scheldeplein te worden ondergeschoffeld, maar de vriendin nen van het Vlissingse Museum hebben zich als één man achter Betje geschaard, zodat de dich teres toch nog een eigen hoekje heeft overge houden. De nieuwe straat achterom heet Helling- baan. Ook rond het nieuwe gokcentrum in het Arse naal aan de Vissershaven (volg de ANWB-rich- tingborden) komen speelse straatnamen, zoals de Stropstraat, met een dubbelzinnige knipoog naar het verleden omdat daat in de middeleeuwen het Galgenveld van Vlissingen lag. Ook komt dat het Blutplein en het Geld-weg. U ziet het: Vlissingen is nog lang niet uitge- bruist! Wat jammer toch, dat de champagne- koeler uit het beeldmerk is verdwenen. (Uit de Middelburgse Courant van 125 jaar geleden) 30 juni 1867 "Tot veler teleurstelling blijkt het dat de nieuwe in Engeland gebouwde schroefstoomboot, be stemd voor de Dienst in het veer tusschen Vlis singen en Breskens, geenzins daartoe geschikt wordt geacht. Terwijl men op de Westerschelde een goede veerboot behoeft, heeft men een vrij net en snel varend rivierbootje ontvangen, waarmede, ge lijk het thans is ingericht, slechts een klein getal passagiers en een zeer klein getal goederen en geen vee of paarden kunnen worden vervoerd". H.J. Schouwenaar 17

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1992 | | pagina 19