werd het zilveren bestek meegenomen in een
rijkversierd foudraal.
Hoewel de mannendracht eerder is afgelegd,
had ook die zijn specifieke sieraden, de meeste
fungerend als sluiting, zoals de zilveren broek
en klepstukken met het Nederlandse wapen of
een ruiter als versiering, gouden knopen en
broches. Met toenemende welvaart werden
stukken en knopen steeds groter. Voor de ver
schillende uitvoering van de oorring zijn vele
verklaringen. Eén ervan is, dat het zó mogelijk
was omgekomen vissers te identificeren.
Ook nu nog worden Zeeuwse sieraden vervaar
digd: voor folkloregroepen, het ring- en sjeesje
rijden, het volksdansen. Eertijds in het centrum
van de edelsmeedkunst rond Schoonhoven
gemaakt, wordt nu het standaardsieraad uit
goedkopere landen betrokken.
De prijs van goud en zilver, evenals die van
koraal en granaat, is zeer wisselend. Was de
prijs van I kg baar goud enkele jaren geleden
f 50.000,nu betaalt men er "slechts"
f 20.000,voor. Voor zilver is de prijs gedaald
tot f 220,Nu veel granaat en koraal op de
markt gebracht wordt, is vooral het laatste erg
in prijs gedaald.
Er was veel deskundigheid in de zaal aanwezig,
met name wat betreft de Nieuwlandse dracht:
deze werd minder belicht door de spreker.
Vragen en (aanvullende) opmerkingen maakten
deze avond tot een zeer levendige. En tot in de
late uurtjes hielden onze leden de heer Minder-
houd aan de praat.
R. Rauwe-Labruyère
De geschiedenis van Middelburg in vogelvlucht
Onze voorzitter sprak op woensdag 20 novem
ber j.l. over dit onderwerp op de laatste bijeen
komst van onze kring in 1991.
Een waardige afsluiting van het jaar, vond hij.
Immers, we begonnen het jaar in januari met
een boeiend verhaal door dokter Van Dijk over
Vlissingen en eindigen nu in Middelburg.
Was de opkomst in januari al verheugend, nu
was het nog drukker. Ruim 150 ledenen andere
belangstellenden waren gekomen om het ver
haal en laat ik er dat maar direkt bij zeggen
de prachtige dia's te horen, respectievelijk te
bekijken.
De heer Sijnke voerde ons van het prille begin
van Middelburg via een aantal belangrijke
perioden in het bestaan van de stad naar het
hedendaagse reilen en zeilen van de Zeeuwse
hoofdstad. Hij toonde zich daarbij een boeiend
verteller, die zijn fenomenale kennis van "zijn"
stad hij is immers gemeente-archivaris van
Middelburg!op zeer aanschouwelijke en
prettige wijze aan de man bracht.
Het is goed te kunnen constateren dat de aan
wezigen "niet voor niets" gekomen waren.
J. den Hollander
In het Lampsinshuis, Nieuwedijk 11 in Vlis
singen, was de winterschilder aan het werk. De
voordeur stond open en ik kreeg de kans om
eens ongemerkt in het gebouw rond te kijken en
een poosje te mijmeren op de houten bankjes in
het torentje dat uitkijkt over zee.
Aan de achterzijde ervan kun je de huizen aan
de Nieuwstraat zien. Twee ervan hebben hun
voorgevel niet aan de straatkant, maar aan de
achterkant.
Raadselachtig; die krijg je anders nooit te zien,
want het binnenplaatsje is helemaal ingebouwd.
Toen het Loodswezen enkele jaren geleden het
Lampsinshuis verliet, zijn we nog bang geweest
3
