MONDRIAAN, DOMBURG EN DE MOLEN Als molenliefhebber verzamel ik ansichtkaarten van molens, ook kunstkaarten. Nu bezit ik al enige tijd enkele kaarten van Mondriaan, waar onder "De rode molen". Afgelopen zomer ben ik in het bezit gekomen van de "Molen bij Domburg". Aangezien ik wist, dat "De rode molen" (1910/11) ook de molen van Domburg was - Mondriaan schilderde in die tijd in Dom burg - zijn deze twee kaarten de aanleiding ge worden tot deze studie. Daarbij komt dat ik iedere zaterdag op deze molen werkzaam ben onder leiding van mole naar Johan Hoefkens en ook daarom iets meer wilde weten over deze twee schilderijen van "mijn" molen en over zijn schilder. Hoewel in de meeste boeken van Mondriaan wel iets staat over zijn periode in Domburg, is mij gebleken dat hieraan nog nooit een uitvoe rige studie is gewijd. Ook is er nog nooit een tentoonstelling geweest in Zeeland van al het werk van Mondriaan dat ontstaan is in Dom burg en omgeving. Het is de bedoeling eerst iets te zeggen over de "loopbaan" van Mondriaan, daarna over Mon driaan in Domburg, vervolgens over Mon driaan en de molens en tot slot iets over de persoon Mondriaan. Het blijkt dat hij aanmerkelijk meer molens geschilderd heeft dan die ene van Domburg. Hij moet gerekend worden tot een van de belang rijkste molenschilders van Nederland. Ik ben geen kunsthistoricus en hoewel ik wel iets zal zeggen over de schilderkundige facetten van het werk van Mondriaan uit deze tijd, zal het accent toch komen te liggen op meer algemene aspekten van zijn verblijf in Zeeland. Het is alleen jammer dat niet veel eerder is geprobeerd meer te weten te komen over deze periode in het leven van Mondriaan, want Domburgers die hem hebben meegemaakt, zijn moeilijk te vin den. Het meeste van wat hier vermeld wordt is afkomstig uit overlevering, en van wat anderen hebben geschreven, en dat is niet veel. Ook is niets over hem te vinden in het archief van Domburg en van Veere, waar hij ook nog heeft gewerkt. Uit alles blijkt echter dat Mondriaan meer is dan de abstracte schilder waar vele mensen hem voor houden. De 'loopbaan" van Mondriaan Pieter Cornelis Mondriaan Jr. is geboren op 7 maart 1872 te Amersfoort als oudste van vijf kinderen. Zijn vader is daar hoofd van een Christelijke school en tekent graag. In 1880 ver huist het gezin naar Winterswijk waar vader Mondriaan hoofd wordt van de Gereformeerde lagere school. Behalve met het onderwijs houdt P.C. Mondriaan Sr. zich bezig met de politiek en is bevriend met Abraham Kuypers. Mondriaan assisteert zijn vader al op zeer jonge leeftijd met het tekenen van historische gedenk platen. Hij krijgt daardoor les van zijn vader in tekenen en schilderen. Maar vooral ook van zijn oom, Frits Mondriaan, die schilderde in de trant van de Haagse school. Hij wil voor alles schilder worden maar zijn ouders vinden het beter dat hij eerst de L. O. akte tekenen 1889) en de M.O. akte (1892) behaalt. Daarna volgt hij drie jaren de lessen op de Rijksacademie te Amsterdam en daarna nog twee jaren de avond cursus (1892-1897). Van 1897-1904 werkt hij dan in de omgeving van Amsterdam, onder ander aan Amstel, Gein en Vecht, vaak samen met Simon Maris. Hij leert in 1898 A.P. van den Briel kennen. Beiden zullen vrienden voor het leven blijven. In 1897 neemt hij voor het eerst deel aan een tentoon stelling. Hij schildert landschappen in de trant van de Amsterdamse school, maar ook van de Amsterdamse impressionisten (Breitner). Hij maakt in die tijd wetenschappelijke tekeningen voor professor Van Calcar te Leiden, waarmee hij later in zijn Domburgse periode nog door gaat. Van 18 januari 1904 tot februari 1905 woont en werkt hij in Brabant, gedeeltelijk om tot rust te komen, maar hij is dan ook bewust bezig met het zoeken naar een eigen stijl. In 1907 werkt hij de gehele zomer in Oele bij Hengelo, samen met de schilder Hulshoff Poll. Dan ontstaat het "Bos bij Oele", een doorbraak in zijn schilderskunst. In 1908 is hij voor het eerst in Domburg, samen met Kees Spoor. Tot 1916 (1919?) verblijft hij hier elk jaar enige tijd; Domburg is dan een echte kunstenaarskolonie met Jan Toorop als centrale figuur. Zijn eerste grote tentoonstelling heeft hij samen met Cornelis Spoor en Jan Sluijters begin 1909 23

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1992 | | pagina 25