Door veel te praten werd het werk gestagneerd.
fungeerde, de mannen wou toespreken, bood ik
mij aan om zijn woorden (vrij) in het Neder
lands te vertalen. Hij verordonneerde dat ieder
een zijn persoonsbewijs in moest leveren. Ik
voegde daar zachtjes aan toe dat een ieder die
wilde ontsnappen een ander papier moest inle
veren; een vergunning of zo. Toen de volgende
morgen bleek dat er één ontsnapt was, vroeg de
sergeant mij om raad, omdat dit hem zijn kop
zou kosten. Op mijn vraag of hij had getekend
voor de overname van een aantal gevangenen
van de Feldgendarmerie antwoordde hij ont
kennend. Als hij dan niets meldde, zou er ook
niets aan de hand zijn!
In dat kamp werden wij aan het werk gezet. De
Ortskommandant van Koudekerke kwam uit
de Tsjechische bergen. Hij was er zelf ook bij.
Ook hier valt weer op dat de mannen meer staan dan
werken
had ook een spade in de handen en brulde maar,
toen we met de hele troep aankwamen: 'Das
Wasser muss zurückgedrangt werden!' Wij had
den natuurlijk moeite om niet te lachen. Wij
gooiden maar kleine schepjes, maar hij werkte
zich rot. Hij had een sloot uitgezocht, waarin hij
het water naar binnen zag lopen, en die wilde hij
afdammen. Ik dacht: 'Laat hem eerst maar eens
goed moe worden'. Uiteindelijk begreep hij dat
het niet kon. Toen ging hij van een schuur een
deur halen met een paar mede-gevangenen. Die
deur moest toen rechtop in de sloot gezet
worden om het water tegen te houden: net of het
er niet achterom loopt! Maar ja, hij had er in het
geheel geen benul van. Met 4 man moesten we
de deur in dat slootje zetten, maar die sloeg ons
natuurlijk uit handen. Toen begon hij de kracht
De groep geïnterneerden gaat onder begeleiding van een enkele gewapende soldaat op karwei
5