propt worden. Een tweede kritische noot. In een boekje als dit, waar verscheidene mensen aan het woord komen, wordt gauw onduidelijk wie er nu ver telt. Een ander gebruik van cursieve en vette letters zou het nu wat rommelige overzicht sterk verbeteren. Volgens De Faam is het boekje na 17 mei ver Duitse eieren in het nest van de Middelburgse Arend GESTOLDE HERINNERING heet het aller nieuwste oorlogsmonument in Middelburg. Het werd op 17 mei door Prinses Juliana op de Nieuwe Burg onthuld. Zo'n modern kunstwerk hoort eigenlijk nergens op te lijken, maar hier zie je dat de beeldhouwer aan een ei heeft gedacht dat de Duitse adelaar in 1940 in Middelburg heeft laten vallen. 'In mei leggen alle vogels een ei', maar deze waren wel erg rauw op ons dak komen vallen en dat moet dit monument tot uitdrukking brengen. De kunstenaar heeft de bom omgekeerd en het staartstuk vervangen door een voetstuk. Dat is kunst. Ik was niet bij de onthulling aanwezig, maar in mijn verbeelding gebeurde er iets heel fantas tisch. Prinses Juliana, als een prinses in een sprookje, drukte op een knopje en op dat ogen blik veranderde Middelburg bij toverslag in de stad van voorde oorlog. De hoogwaardigheids bekleders schrokken zich een hoedje en dat was geen wonder, want de meesten kenden die stad niet eens en wisten echt niet waar ze waren. Op de dia's van de heer Sijnke hebben we kunnen zien dat Middelburg vroeger een onherkenbaar allegaartje was van oude monumenten en ouder wetse misbaksels. Wat waren we toch beledigd toen Cees Stam de Statenzaal verbouwde, maar kijk eens hoe die er voor de oorlog uitzag. De ramen uitgebroken en dan gebruikt als gymnas tieklokaal! Van de Koorkerk was de nok van het dak afgezaagd en vervangen door een zinken plat, en wat stond de oude Lange Jan er sullig bij. En al die nauwe straatjes in het cent krijgbaar op het gemeentelijk Bureau Voorlichting. De week daarop bleek de hele oplage al uitgege ven te zijn. Dat is jammer, want het boekje is waardevol genoeg om door tenminste het Walcherse publiek gelezen te worden. Wellicht wil het Gemeentebestuur van Middel burg een heruitgave overwegen: zo'n herden kingsgeschenk hoort toch onder de bevolking. rum liepen helemaal verkeerd. Het was net of je voor het eerst na vijftig jaar weer in je geboort- huis terugkwam en ontdekte dat alles in je herinneringen groter en mooier was. Na afloop zijn de middenstanders en het ge meentebestuur heel snel bij elkaar gekomen om te bespreken dat dit helemaal de bedoeling niet was geweest en dat men veel liever de Monu- mentenstad van 1990 wilde. Er ging een delegatie naar Prinses Juliana om te vragen of ze de tijd weer een halve eeuw vooruit wilde zetten want het was alleen maar om de herinnering aan het oude Middelburg te doen geweest en niet om de werkelijkheid van voor 1940. Zo ging het sprookje ongeveer. Ik heb de brand zien blussen. Ik heb jarenlang door de puinhopen gelopen langs de ingestorte kelders waar een laag muf water in stond. Ik heb al die miljoenen stenen zien afbikken en op grote hopen zetten en daarmee de monumenten zien herbouwen tot dit prachtige geheel. Ik hoef geen andere herinnering. 25

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1990 | | pagina 27