'k eleze
geval de handen ineen te slaan: ik zag foto's van
erepoorten uit 1921 en 1938.
Toen mijn vader in 1918 op de Eiland-school
kwam, waren er leerlingen die tussen de middag
warm eten mochten afhalen bij het Marine
wachtschip en ik weet niet of dit ook voor kin
deren van buiten het Eiland mogelijk was en
hoe lang dit is doorgegaan. Typisch is nu, dat ik
van een oud-Eilander een soortgelijk verhaal
hoorde uit de dertiger jaren. Hij herinnerde zich
dat kinderen naar hij meende uitsluitend uit
de Arsenaalbuurteten haalden op marine
schepen als de Hydra en de Douwe Aukes, die
aan de oostpunt van het Eiland ligplaats had
den langs de steiger buiten de grote keersluis
deur en herinnerde zich zelfs de lekkere lucht die
uit de met een handdoek toegeknoopte panne
tjes kon opstijgen.
Kan iemand iets meer vertellen over deze mer
kwaardige voedselverstrekking door de Marine?
Wie organiseerde het, wie financierde, wie
kwamen in aanmerking, hoe lang heeft het
geduurd?
(wordt vervolgd)
De door de auteur geraadpleegde bronnen
worden in de volgende Wete vermeld.
De herdenkingen rond de Tweede Wereldoor
log in de maand mei (50 jaar geleden werd ons
land door de Duitsers overweldigd, 50 jaar
geleden werd het centrum van Middelburg door
een Duits bombardement verwoest en 45 jaar
geleden werd Nederland door de geallieerden
bevrijd) brachten naast televisieprogramma's,
congressen en krante- en tijdschriftenartikelen
tevens weer een grote hoeveelheid boeken en
boekjes over de jaren '40-'45.
Deze eleze is er zelfs geheel aan gewijd.
Onder de titel Vreselijke vrijdag'verscheen bij
uitgeverij Den Boer een magazine-achtig boek
werk. Het rijk geïllustreerde boekje van de hand
van journalist Jacques Cats geeft een kaleido-
scopisch beeld van de 17e mei 1940, toen een
Duits terreurbombardement het Middelburgse
stadshart in de as legde. Met kaartjes,-v—veel
foto's en ooggetuigenverslagen is een boeiend
geheel ontstaan. Wat ik echter mis zijn nieuwe
en originele gezichtspunten. We zouden graag
zaken willen weten als: wie waren de vliegers,
die Middelburg bombardeerden (zijn er nog
van in leven?, deden zij al eerder en elders
Rotterdam?ervaring op), wat was de besluit
vorming aan Duitse zijde die tot het bombar
dement leidde, kortom de militaire kant van de
zaak. Dergelijke onderwerpen komen in het
onderhavige boekwerkje echter niet aan de
orde.
Het geeft een overzicht in woord en beeld van de
gebeurtenissen op en rondom die 'vreselijke
vrijdag', een dag 'die met koolzwart krijt zal
blijven opgetekend in de annalen van Neder
land, van Zeeland, van Walcheren en van
Middelburg' (M.W.G. van der Veur, Middel
burg in oorlogs- en bezettingsjaren, p. 8).
Het boekje bleek bij een groot publiek aan te
slaan, want de gehele oplage (3.000 stuks) was in
enkele weken uitverkocht!
- Jacques Cats, Vreselijke vrijdag, Vlissingen,
Den Boer Uitgevers/ Boekhandel De Ruiter,
1990 (f 9,25), geen ISBN-nummer.
Middelburg in oorlogstijd'
Nee, niet weer een boek over de Tweede Wereld
oorlog, maar een lesbrief voor de hoogste
groepen van het basisonderwijs en de laagste
klassen van het voortgezet onderwijs.
Samenstellers zijn tweedejaars Pabo-studenten,
die tijdens hun 14-daagse stageperiode op het
Gemeente-archief Middelburg informatie ver
zamelden, terwijl de Werkgroep Lokale Ge
schiedenis Middelburg redigeerde.
Het geheel bestaat uit een tekstgedeelte en een,
nauw daarmee verbonden afzonderlijk iliustra-
tie-deel. De geschreven tekst behandelt, behalve
23
