DE WESTKAPPELSE TOREN
dienst gesteld.
Het huidige electrische licht werd op 19 juni
1951 in gebruik genomen. De vooroorlogse
toestand was hiermee weer in ere hersteld.
De hoogte van de lichtbron is 54 meter. Het
licht geeft elke drie seconden één schittering van
0.1 seconde, met een effectief licht van 2,6 mil
joen kaars. De tafel met de lampen draait 5
maal rond in een minuut, dit is 1 x 12 seconden.
Het licht is zichtbaar tot op 19,5 zeemijl, dit is
ca. 36 kilometer.
De toren heeft 162 stenen en 17 houten trap
treden tot aan het platform. Om bij de optiek te
komen moet men dan nog eens 3x13 ijzeren
treden beklimmen.
Pronkstuk uit ver verleden,
getuigge van groots aluur.
Symbool van machtige zeden,
religie en cultuur.
Eens bekroonde ik het Godshuis:
een drie beuk hallekerk.
De trots van d'oude stede
oerdeeglijk vakmanswerk.
Mijn kerk is lang verdwenen,
wel meer dan 100 jaar.
Door vuur en vlam verzwolgen,
slechts ik bleef eenzaam daar.
Mijn houten kop vervangen,
de luidklokken gesloopt.
Een kransenbundel stralen
tooit nu mijn ijzeren hoofd.
Mijn licht doet duister wijken:
een eindloos draaiend kruis
spoelt over dorp en steden
op duinen, hof en huis.
Een baken in het landschap,
een wegwijzer op zee.
Westkappel voelt zich veilig.
De scheepling Veilig ree'.
De helft van duizend jaren
sta ik nu al op wacht.
Wat heb ik veel ervaren,
wat zag ik veel gejacht.
De rijen der geslachten
die komen af en aan.
Armoe en leed, ook vreugde,
ik zag het alles aan.
'k Trotseerde vele stormen,
doorstond de tand des tijds.
Ook bommen en granaten
brachten mij niet van de wijs.
Mijn kracht is ongebogen,
ik sta nog fier rechtop.
Mijn taak gaat nog steeds verder,
geen tijdgebonden lot.
'k Waak over alle leven
in voor- en tegenspoed,
in oorlogstijd en vrede,
bij eb en ook bij vloed.
Zelfs doden vinden ruste:
zij sluimren aan mijn voet
tot aan het eind der tijden.
Zolang ik waken moet.
F.P. Dominicus1974
15
