NOG WAT OVER FIFI
door C.I. van Nieuwenhuyzen
In de vorige Wete 'ebbe 'k verteld, da Fifi een Yorkshire Terriër was. Zö'n 'êêl
klein 'ondje, dat a soms een strikje in z'n 'aer kriegt, omda dat net as een
gerdientje voo z'n öögen 'angt. 'k 'Ebbe trouwens wel es 'ööre zeie, dat soms
een 'ond en z'n baes op mekaore gae lieke! Je zul anders mer op zo'n York-
shiretje gae lieke! Mer dat is tegenwoordig punk, mee aol dat 'aer naer aolle
kanten! Of je gaet op een boxer lieke of op een wind'ond mee zo'n ingetrok
ken buuk! Dan schreeuw je toch ook naer jen aesem,
Mer goed, daer gaet 'et noe nie over. 't Gaet wee over Fifi.
Die vrouwe 'ieuw stik vee van der 'ondje en ze nam 'n overaol mee naer toe: op
versiete, mer ook om booschappen te doen.
Noe weet je, da tegenwoordig 'onden nie mir in wienkels magge, en dat is mer
goed ook, want ik 'ebbe wel es 'ezie, dat zö'n 'ond in een wienkel de deurposte
voo bööm gebruukten en dat is nie fris! En 'k 'ebbe ook es mee'emaekt, dat
een 'êêl lieven 'ond mee z'n kwispelstaert aolle koekjes van een blik vaegden,
dat a den bakker net binnengebrocht 'ad!
Jae, 'onden 'oore nie in een wienkel, zö is 'tü
Die vrouwe 'ad in 't begin Fifi nog wel es mee'enome in der booschappetasse.
Der ei gin mens mee te maeken, wat of je in je tasse doet: een neusdoek mag, je
portemenee mag, een boek mag, dus een 'ondje mag ook, zei ze. Der was ter
dan ook gin êên, die a ter wat van zei 'oor, a keke sommigste mensen wè een
bitje naer dat 'ondekopje uut die tasse.
Mer toen a ze most betaele, wier 't moeilijk! Want omda Fifi in die tasse zat,
kon ze der booschappen d'r nie in doe, dan most dat bêêsje d'r eest uut, want
anders zat 'n de kroepoek fien en de chips, of wier Fifi prut 'edouwd tussen de
lemenadeflessen! Dat 'ei ze dus nooit mir 'edae en Fifi most in 't vervolg in den
auto wachte.
't Bêêsje ree zö graeg mee, dan zat 'n op de oeieplanke achterin en dan zag 'n
aolles. Allênig blaften 'n tegen aolle auto's, die a verbie kwaeme, want die
kleine 'ondjes bin van die keffertjes,
Nou afijn. Op een dag goeng de vrouwe wee om booschappen. Die 'aelden ze
aoltied bie een grööte supermart, die a 'k van Brienkman nie mee naeme mag
noeme. Mer dat geef nie.
Ze zetten d'r auto op de parkeerplekke en draoiden 't raempje een bite naer
benee voo frisse lucht voo Fifi.
Noe was 't zö, dat Fifi aoltied, zö gauw a den auto stille stoeng, van d'oeie-
planke over de voorbanke op de grond sproeng en dan bleef 'n daer in een
dotje zitte, tot a ze vrom kwam. Want ie was een bitje bangig allene.
Noe ook wee: ie zat glad in mekaore op de grond voorin. De vrouwe sloog de
deure dicht; ze keek deur 't raem naer der 'ondje en gaf een paer klopjes op 't
autoportier. Die waere bedoeld voor Fifi netuurlijk. Toen zei ze:
'En noe braaf op me wachte, m'n liefje!'
D'r kwam net een vent verbie, die a dat zag en 'oorde. En die keek es naer d'r
en zei:
'Zou je 'n nie liever op de 'andremme zette? Auto's verstae je zó slecht, weet
je!'
5
