'Tante, jie 'eit toch zellef 'oenders? As me noe is aerpels ete mee 'arde eiers en
beutersause, en as me daer dan een pak spinazie bie doe uut de diepvries! Dat
is lekker en gauw klaer en makkelijk vö de guus ook, want die kunnen nog nie
zö goed biete en die spinazie is lekker fien. En dan tractere ik op een flesse
sukeladevla vö achteran!'
Dat leek Miene wè wat en saemen goenge ze naer die vrieskasse. En ja 'oor,
daer stoenge pakken mee spinazie in, kleine en grööte, mee een plaetje der op.
'Me zulle mer zo'n grööt pak neme, éét' zei Miene en toen a Jannie de deure
open dee, wou ze der glieke een pakke.
'Wacht even, Tante! zei Jannie, 'deze bin van 't merk Eskimo (zó 'êêt 't nie,
mer de echte naem mag 'k nie zeie van Minister Brienkman!), mer die der naest
bin van t'uusmerk! Die maeke die wienkels zelf en die is net zö goed, allêênig
vee goekoper!'
Daer was Miene 't mee eens, en ze deeë een pak 'uusmerk in 't karretje,
's Middags kookten Miene en Jannie samen. De spinazie 'oefden je zö mer in
de panne te doen en te wermen, die was a glad klaer. De eieres kookten ze 'ard
op d'aerpels en toen maekten Jannie van de spinazie een mooie scheutel: eest
de spinazie der in, en dan de 'arde eiers in partjes der op in een grote sterre. Ze
bakten in een bitje butter ook nog langwerpige stikjes brööd, dat noemden ze
soldaatjes, en die zetten ze der rond 'ene. 't Was glad t'enden uut en die
spinazie was 'éél lekker, 't goeng aollemaele op!
Affijn, de verziete was een succes, de guusjes stiklief en toen a Jannie den
aoren dag wegree, vond Miene 't effenof jammer.
Noe geviel 't, da ze een paer weken laeter der zuster Jaone mee Pier, der man,
op verziete kreeg. Zömèr vö één dag, mer ze bleve wél aerpels ete. Miene
docht: 'k Wete ik wè, wat a 'k doe! Diepvriesspinazie mee 'arde eiers!' Mèr ze
zou der toch ook nog mer een stikje vleis bie doe, want Pier was een grööte
zwaere vent, die zou nooit genoeg 'ebbe an een 'ard ei!
Miene den dag tevoren naer de supermart. Ze kocht een lekker stikje
verkesvleis, dat kon ze denzelfden dag nog bakke en dan bewaere in de
ieskasse: Dan 'ad ze 't den aoren dag allenig mer op te wermen, want Jaone en
Pier kwaeme in de vóórmiddag en goenge 's aeves wee vort.
Uut de vrieskasse in de wienkel 'aelden ze een grööt pak spinazie, van 't
'uusmerk. Mer ze docht bie der eigen: 'Laet ik nog mer zö'n klein pakje mee-
neme ook! As 'k dat in m'n vriesvak doe, kan 'k 'et bewaere en mee da je noe
gin vosse spinazie kan ete, vanwege die kerncentrale in Rusland, 'ebbe 'k toch
spinazie in 'uus! Weet je wat, 'k neme ik twi pakjes in voorraed!'
Miene mee der booschappen naer 'uus en den aoren dag, toen a Jaone mee
Pier der waere, zie de keuken in om te koken.
Ze zetten d'aerpels op en wasten een paer eiers, want die wou z'op d'aerpels
koke. Dan maekten ze ook zö'n sterre op de spinazie, net as da Jannie gedaen
'aod. Dat stoeng zö netjes 't Vleis goeng op een laeg pitje om werm te
'aoren en ze maekten 't pak spinazie open en dee 't in de panne, 't Was net of
dat 'et vee groener was as vorige keer en ook vee grover. Mer dat zou wè an
'eur leie.
Ze goenge ete en Miene kreeg vee lof vöö der mooie schuttel mee groente.
Z'ad er gin soldaatjes bie gebakke, dat 'ad z'eigelijk vergete, mer z'ad er nog
wèl een stikje butter op 'estoofd en beschuutkrumels der deur'ene.
Toen a Miene begon te eten, vond ze toch eigenlijk die spinazie tegenvalie, en
't was ook net of a 't de vorige keer anders was, toen was 't in een soort
sausje. Mer Jaone en Pier zeie niks, dus zie dee ook mer net of ze gek was. Mer
't smaekten nie erg. Zou dat noe komme, omdat er gin soldaatjes bie waere?
16
