DE KUNSTSCHILDER REMOND KIMPE
100 JAAR GELEDEN GEBOREN
8 December 1985 was het 100 jaar geleden, dat Reimond Kimpe in Gent werd
geboren; hij overleed 'kosmos-bewust' zoals in de overlijdensadvertentie werd
vermeld, op 11 mei 1970, op 84-jarige leeftijd.
Na de eerste wereldoorlog was hij uit België naar Middelburg gekomen.
Reimond Kimpe is een groot Vlaams-Zeeuws kunstenaar geweest van
Europees formaat. Zijn devies was: 'men moet de natuurvormen dromen en
dan maar wachten op de speelman'. Kimpe zegt in een uitzending van de
Vlaamse Televisie op 23 oktober 1964: 'De ene kleur roept de andere op. Dat is
een kwestie van kleurenharmonie, die je niet kunt beschrijven. Dat zit in je
binnenste. Je weegt af en uit het niets haal je het doek naar het zichtbare. De
verf wordt bij mij niet meer gestreken, ze wordt vrijgelaten, ze wordt boven
elkaar gezet, soms doorgedrukt, zodat de onderste laag boven komt.
Naarmate de voleinding van het doek naderbijkomt zie ik nieuwe eisen. De
sterkste evolutie in mijn werk ligt in de kleur en veel minder in de vorm'.
Sommigen bewonderen de werken van Kimpe; anderen hebben er kritiek op en
vinden dat zijn werk wordt overschat.
Deze beoordelingen vindt men ook over andere schilders, dus dat is niet
verontrustend! Smaken - ook in de kunst - verschillen.
Enkelen vinden dat in zijn werk zoveel van zoveel wallen, stromingen en
normen zit, dat men maar moeilijk datgene kan vinden, wat hem stempelt tot
een authentiek kunstenaar, iemand die uit zichzelf werkt.
Kimpe beeldde dikwijls het land uit, waar hij 50 jaar heeft gewoond: Walche
ren, waar hij de typische forse Walcherse boeren en boerinnen schilderde en
later zijn matrozen met hun geliefden. Vooral de Westkapelse mannen en
vrouwen en Arnemuidse vissersvrouwen boeiden hem en hij bracht ze in grote
forse vormen op het doek, met als achtergrond de sterke zeedijk, de domine
rende vuurtoren, de altijd woelige zee met schepen en de havens.
Regelmatig zag men Kimpe en zijn vrouw op de tandem, door het Walcherse
landschap fietsen, richting Veere, Westkapelle of Zoutelande. Hij, een pijp in
zijn mond en een zwarte baret op het hoofd, aan het stuur, hij gaf de richting
aan, zoals hij ook in zijn werken deed. Geen enkele kunstschilder schilderde
naar zijn vormen. Kimpe had zijn eigen stijl.
Na de oorlogsjaren 1940-1945 woonde Kimpe tijdelijk in het pand aan de
Londensekaai 35 te Middelburg, het huis van mevrouw M.S. Evers-Keg. Later
werd één der kamers op de tweede verdieping, die de schilder en zijn vrouw
bewoonden, de 'Kimpe-kamer' genoemd.
Kimpe begon pas op 38-jarige leeftijd, na een periode van geestelijke inzinking
en ziekte, te schilderen.
'Een laatbloeier', zoals de Amsterdamse kunstcriticus Ed Wingen opmerkte
tijdens de opening van een tentoonstelling van Kimpe's werken.
Kimpe trok in zijn werk de mens op de voorgrond, vooral de vissers, de
matrozen, mannen die met het mysterie van de zee te maken hadden.
De schilder is onlosmakelijk verbonden met de Leie-schilders, met name de
Sint Martens Latemschool. Diverse tentoonstellingen werden van zijn werken
24
