VIJVER VREUGD EN ZIJN GESCHIEDENIS de gebruikelijke aankondigingen maken dat ons blad weer meer dan vol is. De redactie hoopt dat U deze Wete weer met veel genoegen zult lezen. dH. Wie 'Vijvervreugd' zegt, denkt aan een gebouwencomplex aan de Koude- kerkseweg tussen Middelburg en Koudekerke, bestaande uit een modern kantoorgebouw, met bijbehorende gebouwen en terreinen, waar gehandi capten worden verpleegd. Een kantoorgebouw, waar de moderne neonverlichting brandt, de moderne schrijfmachines en telmachines ratelen en wellicht fotokopieerapparaten elke dag in werking zijn, druk bezette telefoonlijnen en ruimte voor het parkeren van de nieuwste auto's. Wat een tegenstelling met vroeger! Als men oude foto's bekijkt van Vijvervreugd, ziet men echter het vierkante gebouw, een aangebouwde serre, een groot gazon met oude bomengroepen en daardoor slingerend de vijvers; in de vijver een eilandje met bomen, mooie wandelpaden en lanen. Een indrukwekkend en rustgevend geheel. Vóór 1941 behoorde de buitenplaats Vijvervreugd met zijn bossen tot de gemeente Koudekerke en grensde aan de thans nog bestaande buitenplaats Toorenvliet en bovendien aan de tegenwoordige kwekerij De Klerk aan de Koudekerkseweg te Middelburg. De daar nu nog aanwezige gebouwen behoor den in het verleden tot de buitenplaats. Omstreeks 1969 werd Vijvervreugd afgebroken. In 1895 schreef iemand dat het dorp Koudekerke een fraaie en een in schoonheid en bevolking steeds toenemende plaats was, ondanks de sombere toestand die toen heerste in de landbouw, het hoofdmiddel van bestaan der meeste inwoners. In die tijd liepen er vanaf Koudekerke nog zandwegen naar de duinen. De straatwegen die omzoomd waren door bouw- en weilanden, leidden voorbij flinke hofsteden en boden schone vergezichten. De bermen van die wegen waren beplant met eiken, olmen, populieren of wilgen. Wat toen vooral de bekoorlijkheid ervan verhoogde waren de buitenplaatsen Ter Hooge, Toorenvliet en Vijvervreugd, van welke laatstgenoemde buiten plaats de 'lieve bloemperken' het oog bekoorden. Dat Vijvervreugd, waar betrekkelijk weinig over geschreven is, mooie bloem perken moet hebben gehad, blijkt wel uit het feit, dat toen er op vrijdag 19 november 1869 een openbare verkoping van de buitenplaats plaatsvond, ook vele tuingereedschappen werden verkocht, alles kennelijk voor het onderhoud der 'lieve bloemperken', zoals de schrijver opmerkte. De oudste eigenaar van Vijvervreugd in wiens opdracht de buitenplaats wel licht ook gebouwd werd, was - voor zover ik heb kunnen nagaan - Johan Valentin Sprenger. Hij was ontvanger-generaal der provincie Zeeland en der admiraliteit, geboren in Veere op 1 mei 1734. Hij overleed te Middelburg op 16 januari 1794 en werd in de Nieuwe Kerk aldaar begraven. 2

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1984 | | pagina 4