zeiltje kwam van een koffiekommetje of zö, kon ze't geliek opdoe, net as bröódkrumels. Mer toen as ze zö een stuitje geleefd 'ao, gieng 't nieuwe der een bitje af, en soms voelde ze der eige tóch wè alléênig, vöraol 's aeves. Getrouwd was Jaone vanzellef nooit geweest. Nie, da der vroeger nooit joen- gers achter der angelööpe 'aodde, 'oor, mer 'oe za 'k 'et zegge: d'r was nooit wat van gekomme; 't wier nooit wat! Jaone was 't er zö êên, die a aoltied d'r zin deu moch drieve en commandere, en dat zinde de joengers nie. Toen a 't ouwe Beusje een stuitje uut den tied was, 'ao Jaop Jobse nog is geperbeerd: per ongeluk is verbied komme, as Jaone in 't 'of bezig was, bluve stae en vraege, 'oe of 't gieng, noe as ze allêênig was? En op een goeien dag vroog en zö'n bitje waerom of ze nooit getrouwd was! Mer Jaone zag de buu afkomme! Jaop was wêêuwenaer, weet je! Z'n vrouwe was een paer jaer geleje gestorve en toen was 'n bluve zitte mee vier guus: drie joengers en een meisse. En roeffels da die joengers waere, bie 't onfesoendelijke af! Mer jae, wat wou je, a 't er gin moeder is! Jae, jae, en noe docht Jaop, da 't en Jaone kon vange! Jae zeker! En dan zie zeker 'êêl den dag snottebellen vege, en vule voeten in 'uus en brullende guus! Jae, en dan 's aevens Jaop ook nog is, a t'en van den boer komt! Mee 't dossen, of as de mispit leeg gereje moch 'öörre! Dan kreeg je, a j'aolles net op'ekelfd 'ao, nog een vent in je schööne 'uuze, een vent, die a stikvuul was, en daer a je allêênig mer een 'oop waste an 'ao, a j'en een bitje presentaobel wou 'ouwe! En vö in bed 'ao ze Jaop nöödig 'oor, zei ze bie d'r eigen! Afijn, ze gaf Jaop van te weten, da t'en wè een streep deu z'n opzet kon 'aele en dat dee ze op zö'n onbedopte meniere, da Jaop nie wist 'oe of 'n 't 'ao! Ie maekte vanaf die tied een rondje a t'en Jaone d'r 'uusje verbie moch, mer Jaone was glad tevreeë, daer was ze mooi van af! Mer toen as z'oorde, da t'en een paer maenden laeter mee Prina Vreeke ange- plakt stoeng, was z'in der 'arte stik fenienig, en toen as Prina binnen 't jaer een kind van Jaop kreeg, vrat ze der eigen op! Prina was even oud as 'eur, en 't gaf gin pas om op zö'n leeftied nog een kind te kriegen! En dan nog wè van een wêêuwenaer! En dan moch je Prina zie loope, mee dat joenk in de benne- waegen! Ze keek Jaone midden in d'r gezicht, toen as ze 'eur tegenkwam, net of as ze wou zegge: 'Kiek, jie moch Jaop nie, Mee den kleinen Jaop, daer rieë ik noe mee in de bennewaegen!' Jaone was 't er glad nie goed van, toen as ze tuus kwam! Ze vond der 'uusje toch wè leeg, zö zonder een aore! Zelfs gin katte 'ao ze! En een vent zou toch wè 'andig weze, vö kleine klusjes ook! En vö mer daer moch ze nie an dienke, sjoe toch, aollemaele vulig'eid! Mer 't was net of da ze tegenwoordig aolmè vrouwen mee bennewaegens zag en mee kleine guus, en 's aevens in doenker, kwaeme der stelletjes vöbie, 'and in 'and en die gienge dan de polder in. En z'ao soms van die aorige joekte in der buuk, daer as ze nie bie kon Op 't 'of werkte Zekriës van Bram de Fietser en ze bleef wè is mee z'n stae praote, as ze melk 'aelde. Nie vö 't êên of 't aore 'oor, mer 't was glad gin lillijke vent en z'n 'anden stoenge recht an z'n lief. Dat was 't er êên dl ze nog vee an kon Mer Zekriës 'ao vee te goed gezie, 'oe of Jaone geëxerceerd 'ao mee 't ouwe Beusje in z'n leven en ie was glad schichtig van der. Effenof een bitje vee benauwd was 'n van Jaone! En a t'en ze den oprei af zag komme mee der buzzetje vö melk, zurgde ie dan, dat 'n kwiet gelope was! Jaone prebeerde nog is, en nog is, mer toen as ze op een keer Zekriës uut den 19

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1984 | | pagina 21