Deze termijn van 100 jaar verviel dus in januari 1952 en na heel wat geschrijf tussen het
Grootboek enerzijds en de gemeente en de Hervormde Kerk anderzijds kon de kerk het kapi
taal van 2000,incasseren in 1954.
Als bijzonderheid kan nog worden medegedeeld dat de Duitse bezetting van Grijpskerke op
27 oktober 1942 de grafkelder had ontgraven en wilde opblazen voor een mitrailleurnest. Ik
werd in de loop van de morgen door iemand gewaarschuwd en bracht de Herren aan het ver
stand dat dit voor ons begrip grafschennis was, en dat ze deze doden met rust moesten laten,
waarop een Feldwebel mij boos toevoegde: 'Wir sind keine Heiden!' Toen ik ze zeide dat ze
veiliger achter een stenen kelder konden wegkruipen, vonden ze dit ook de beste oplossing.
Ook de Dienst Herverkaveling heeft een tiental jaren later de zaak nog willen opruimen en de
sloten dempen, maar heeft de laatste weer moeten ontgraven, zij het op wat grotere afstand.
Het terrein is nu groot 0.20.75 ha.
De Hervormde Kerk heeft het terrein na de inundatie weer beplant en nu kunnen broer en zus
voortaan weer ongestoord in hun graf blijven liggen.
In 1854 werd het grootste gedeelte van het herenhuis Munnikenhof gesloopt. Het bijbeho
rende bos, dat zich tot de molen moet hebben uitgestrekt, was in 1832 reeds verdwenen.
H.U. Bouwman
Dit artikel is onverkort overgenomen uit een gemeentelijk blad van de v.m. gemeente Grijps
kerke, geschreven door de toenmalige burgemeester H.U. Bouwman. Beschikbaar gesteld
door de gemeentesecretaris van Mariekerke, de heer J. Engelvaart, samensteller van het
boekje Grijpskerke in Oude Ansichten.
In de eerstvolgende Wete hoopt Uw rubriekschrijver nader in te gaan op het begraven buiten
de officiële begraafplaatsen in het algemeen en die van de familie Steengracht in het bij
zonder.
Met dank aan de heer J.J. Engelvaart.
F.A. Broeksma
DIJKJE
De Drie Kolveniers
De leilindes op het Plein Vierwinden in Vlissingen staan deze zomer mooi in blad, maar de
drie verplaatste geveltjes uit de Kolvenierstraat staan er nog erg nieuwig bij.
Ik moet iedere keer aan een toneeldecor denken en het straattoneel is nog niet begonnen.
Nog geen bankje of uithangbord, geen luiken, geen bonte kleuren. Nog geen handkarren en
geen handel op straat. Geen vrouwen met manden, geen bakkers met karren, geen kinders
met tollen of hoepels. Geen krijten of hinkelen of bikkelen. Geen leven, geen geschreeuw.
Hadden de geveltjes toch niet beter kunnen blijven staan waar ze stonden? Scheefgezakt,
dichtgespijkerd, ingewaterd en vertroept.
Nu is het net een maquette op ware grootte.
16
