mannen langs het wachtlokaal aan de ingangspoort de stad in. Nieuwe indrukken en beelden
tegemoet.
Bergen op Zoom (Zoom dat is een rug geestgrond, die in het moerasland, het oeverland van
de Oosterschelde afdaalt). Restaurants en café's worden overvuld. Oranjeboom-bier, koffie
'met slagroom' en goede thee, roomijs met aardbeien - wat een genot. Eerst valt het wat
moeilijk elkaar te verstaan, vooral echter het omrekenen in Hollands geld. Maar na de
volgende dag raken wij daar ook aan gewoon en bedienen ons meer en meer van de platduitse
taal en leven ons snel in.
Op een dag komt onze compagniescommandant met het buitkommando uit België en Noord-
Frankrijk terug. Franse manschappenwagens, 'Engelse trekkers, een radiowagen, een perso
nenwagen en zelfs een autobus, gedeeltelijk gesleept, op de binnenplaats. Maar waar blijven
de wapens, verdomme nog aan toe?! Nu, kijk eens aan, op een dag staat een reusachtige
vrachtauto op de binnenplaats en onverwacht reikt men ons geweren aan. Veel zijn er erg
gammel, veel geweerriemen zijn beschimmeld. En dan die patroontassen! Het zijn handige,
aan je koppel hangende monsterkoffertjes. Als bajonet geeft men ons echte spiesen. Bespaar
me deze krengen verder te beschrijven. We zullen ze nooit vergeten geloof ik. Nu ja, het
waren eenvoudig de wapens van de Hollanders. Er gaat toch niets boven onze Duitse wapens!
Aan onmogelijke burgerwagens vastgesjord, een bestelwagen van een slager was nog een van
de voornaamste, rolden eindelijk de kanonnen op ons kazerneplein. We besnuffelen eerst
eens onze nieuwe vrienden, worden er snel mee vertrouwd en draaien er steeds weer omheen.
Een kameraad vertelt hoe ze werden gevonden. 'Het was in Breda'.
In een treinremise is het een grote bende. Daar staan ongeveer 30 kanonnen, richtapparaten,
gereedschapkasten schots en scheef door elkaar. Dan begint het grote uitzoeken. De beste
stukken worden eruit gehaald. Goede delen van andere afgehaald en opzij gelegd. Gereed
schap en reserveonderdelen, agregaten, accu's, spoelen en kabels worden samengeraapt.
Electrisch, meet- en vuurleidingsapparatuur worden uitgesorteerd. Transport naar de
onderdelen. Zo komen wij aan de kanonnen en de apparaten! Ietwat verbaasd lezen we de
bouwplaatjes: 'Vickers Armstrong, London'. Ach nee, de heren van de concurrentie, kijk
eens aan!
Nu komen ook de wagens met de 'liefdesgaven' - lees munitie - aan. Reserveonderdelen en
gereedschapkisten volgen. Waar dat allemaal vandaan komt? Ach, jullie helden, wat was
jullie terugtocht toch zegevierend!
Het kazerneplein is een echte opslagplaats van kabelrollen, reserveonderdelen en kisten
geworden. Kameraden rijden weer naar Breda om een niet geheel gebruiksklaar kanon tegen
een beter in te ruilen. Dat is steeds een komen en gaan en iedere keer wordt er weer een stuk
meer voor bewapening 'georganiseerd'. Na een paar dagen zijn wij zo ver dat we de batterij
op het kazerneterrein kunnen opbouwen. Maar dan blijken er nog veel dingen te mankeren.
Er ontbreken cellen in de acuu's, zuur en andere kleinigheden moeten bezorgd worden.
Eindelijk hebben we op deze strooptochten naar Breda ook een instrumentenwagen geor
ganiseerd.
En dan komt de dag van de voorbereiding voor het vertrek naar onze stelling. Eindelijk
ontvangen wij het beslissende bevel. Morgen vertrekken we! Ransels pakken en verstouwen.
Munitie bergen en nog veel meer van die onzaligheden die bij een verplaatsen van een stelling
nodig zijn. Wij zijn zover!
Op de wagens en we gieren weg! Wij groeten nog eenmaal de kazerne en het stadje Bergen op
Zoom.
Vlissingen, ahoiü
Het was toch een verdomd mooie tijd hier.
11