Eén bedstede is in dit zijvertrek aanwezig. Eén privaat is er voor een 12-tal bewoners. Huurprijs 1,10 (per week). Waterleiding aanwezig. Door zuivering, schilderen en betimme ren best bewoonbaar te maken. Het verlezen van erwten is ook hier weer - bij werkeloosheid van den huisvader, een sjouwersman - een redmiddel voor het gezin in dagen van honger en gebrek 8). Elders in Middelburg was het al niet veel beter: 'P 56 Goesche Korenmarkt. De beneden woning herbergt een gezin van twaalf, de bovenwoning een van acht personen. Het bene dengedeelte van dit huis bestaat uit twee vertrekken; een woonkamer met een inhoud van 60 m1 (hoog circa 4 m.), het zijvertrekje aan den overkant van de gang, heeft een inhoud van 20 m\ In laatstgenoemd vertrekje slapen zes kinderen, waaronder een meisje van 18 jaren. Waarin of waarop de nachtrust wordt genoten is ons eenvoudig een raadsel. Er staat slechts één ledikant met iets erin, wat door den vader een bed, met zeegras gevuld, wordt genoemd, maar met de beste wil van de wereld kunnen wij dien naam er niet aangeven. Dit bed schijnt voor het meisje bestemd. Overigens is er geen spoor van nachtleger te ontdekken. Erbarmelijk is de toestand, zooals wij dien aantreffen, van dit gezin. Erwten verlezen is bijna de eenige bron van inkomsten 9). Op den vloer was haast niet te loopen door de vele gevallen erwten; we konden ons slechts met moeite op de been houden, telkens dreigden we te rollen' 10). Het is haast onvoorstelbaar dat de bovengeschetste toestand nog een goede zeventig jaar geleden bestond. Zoals we al in de aanvang van dit artikeltje opmerkten is er gelukkig in korte tijd ontstellend veel ten goede veranderd! We zien tegenwoordig zo graag terug naar 'groot moeders tijd' vas gaslicht en romantiek, maar ik dacht dat we daarbij vaak te licht vergaten dat die tijd voor velen zo romantisch niet was P.W. Sijnke Noten 1) Zie voor de Middelburgse hofjes: W.S. Unger, De monumenten van Middelburg (z.j p. 108. 2) Losse archiefstukken der gemeente Middelburg, voorl. inv. nr. 39 (Ms. door Hendrik Brouwer), p. 4. 3) Zie hierover: C. de Waard, De archieven, berustende onder het bestuur der Godshuizen te Middelburg. Inventaris van de oude archieven 1343 - 1812 (1907). Voor het armwees huis vooral: W.J.Zip, Het armweeshuis te Middelburg, sedert de stichting in de Noord straat tot de tijdelijke sluiting op het Noordpoortplein. 1572-1812. Geschiedkundige aan tekeningen, in: Toevoegsel tot Zeeuwsch Jaarboekje en Middelburgsche Naamwijzer (1862). 4) Ontleend aan: (P.J.) D(irkse)n, Bijdrage tot de bevolkings-statistiek van Middelburg, in: Toevoegsel tot Zeeuwsch Jaarboekje en Middelburgsche Naamwijzer (1865). 5) Vgl. het proefschrift van A.H. Bergink, Samuel Senior Coronel, zijn betekenis voor de sociale geneeskunde in Nederland (1960), waarin hfdst. 3 over Coronels verblijf te Mid delburg handelt. 6) Ontleend aan: Verslag gedaan door Burgemeester en Wethouders aan den Gemeente raad van Middelburg (1861), p. 118 e.v. 7) Dit gebouw was achtereenvolgens: deel van een omstreeks 1480 gesticht Cellebroeders- klooster, 'simpelhuis' krankzinnigengesticht) van 1611-1812, soepkokerij van 1816- begin 20ste eeuw, en tenslotte woonhuis. 8) D. Bimmel en C.J. Riemens, Arm Middelburg. Hoe het woont! Hoe het leeft! (1904), p. 17. 9) Erwtenlezen (de slechte van de goede erwten scheiden) en garnalen pellen waren werk zaamheden die in menig huisgezin tot aan de tweede wereldoorlog verricht werden als bijverdienste. 10) Bimmel en Riemens, a.w., p. 31. 12

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1977 | | pagina 14