VELDNAMEN
zijn we in twee groepen het hele gebouw door gelopen en hebben de verschillende afdelingen
van commissariskamer tot dronkemanscel kunnen bekijken. Vooral de meldkamer en de
schietbaan hadden onze belangstelling.
I.v.m. de toen nog aan de gang zijnde gijzeling was het personeel op volle sterkte aanwezig.
Hieruit bleek nog eens te meer, dat een belangrijk onderdeel van hun werk dienstverlening is,
want deze mensen namen enkele uren van hun op dat moment schaarse vrije tijd om ons te
ontvangen en rond te leiden.
De heer Sinke, die de voorzitter verving, heeft aan het eind van de avond in zijn dankwoord
ook duidelijk laten blijken, dat we het erg op prijs stelden dat men ons toch wilde ontvangen
en dat we allen erg genoten hadden. We dachten dat iets dergelijks zeker voor herhaling
vatbaar is, want deze mensen, die heel veel doen voor de bescherming en instandhouding van
ons heem verdienen onze volle waardering en belangstelling.
J.L.
Iemand die reeds voor de oorlog veldnamen verzamelde was de in Walcheren bekende dr.
Tack. Hij heeft van diverse gemeenten lijsten aangelegd die thans in het Rijksarchief bewaard
worden. Hij is hier niet meer klaargekomen. Bovendien heeft hij z'n verzameling nooit kar-
tografisch vastgelegd, iets wat onze commissie wel doet. Echter het feit dat hij toen al begon
nen was met dit werk getuigt van een visie en een enorme belangstelling voor en kennis van
zijn omgeving.
Op een van deze lijsten kwam de naam van Annetje Liesjeshoek voor. Bekend is dat de eerste
donderdag in november Annetje Liesjesdag genoemd wordt. Met andere woorden geen aan
knopingspunten om op een bepaalde plaats te gaan zoeken, al werd wel vermoed dat deze
naam behoorde bij een v.m. hofstede.
Een kleinzoon van de man die dit bewoond had, wist onze veldwerkers te vertellen dat de
boerderij van z'n grootvader Annetje Liesjes was. En dat deze aan de Daanesweg gestaan
had. Zowel van de weg als van de boerderij zijn geen spoor meer te bekennen.
Een dergelijk geval deed zich ook voor met de naam Noord Ambacht. Ook hier werd een
boerderij genoemd naar het blok waar het in lag. Het opsporen was hier eenvoudiger omdat
deze boerderij, die op de monumentenlijst geplaatst is, nog bestaat en aan de Breeweg ligt.
Dat het opsporen van veldnamen soms veel weg heeft van een legpuzzel, alleen oneindig veel
interessanter, mag uit het volgende blijken. In het vorige nummer van De Wete vertelden we
hoe de Verbrande Hofweg aan zijn naam kwam en hoe bekend werd waar de verbrande
Burgerhof tot 1831 gestaan had.
Kort daarop werd ontdekt dat het betreffende perceel 'Het Hofstik' werd genoemd. Zodat
wat dit onderdeeltje betreft, de stukjes precies in elkaar passen.
Uit sommige name spreekt een enorme tragiek, zoals uit het volgende zal blijken.
Bij iemand, wonende in het Perduunwegje, werd een perceel aangetroffen met de naam 't
Ofje (Het Hofje). Hier stond zeer lang geleden een boerderij bewoond door een zekere Jacob
Perduun met zijn gezin. Dit gezin werd in enkele dagen tijds volledig uitgeroeid door een be
smettelijke ziekte. Wat zal daar door de mensen toen over gepraat en gegist zijn
Als men bedenkt dat dit wegje daarvoor toch een andere naam moet hebben gehad, zal de
naam van de familie Perduun toch dikwijls in de mond genomen moeten zijn, alvorens de
naam van de weg automatisch in de spreektaal verandert in Perduunwegje.
Een volgend keer zal verder ingegaan worden op meer bijzonderheden opgedaan bij het werk
van onze commissie. Een werk met vele facetten waarbij een deel van de plaatselijke bevol-
4
