den. Het initiatief van mevrouw Blum-de Niet, om geld beschikbaar te stellen voor een ziekenhuis op christelijke grondslag doorkruiste be staande plannen in Vlissingen om tot een algemeen ziekenhuis te ko men. Voor een gedeelte van de Vlissingse bevolking was dit aanleiding om aan het r.k. ziekenhuis St. Joseph de voorkeur te geven. Het legaat dat bij het overlijden van mevrouw Blum-de Niet voor Bethesda bestemd was kan o. i. niet betrekking hebben op haar gift die de stichting van Bethesda mogelijk maakte. Immers in Van Leeuwens boek fKent U ze nog de Vlissingers, deel 2 is een foto opgenomen van bestuur, staf en personeel van Bethesda rondom de schenkster en op de achtergrond het ziekenhuis Kan het legaat niet bestemd zijn geweest om tekorten in de exploitatie te dekken? Sj. J. 2. Deurproblemen In 'De Wete1 die ik zojuist ontvangen heb, trof ik Uw deur problemen aan; één ervan werd ter plekke opgelost, over 't andere kan ik wat informatie geven. Eén van de fraaiste bovenlichten die Middelburg rijk is, 'de witte swaen', is niet kwijt! Het wordt op ft ogenblik bewaard door gemeentewerken. fk Meen dat er plannen bestaan voor restauratie van deze voorgevel waarvan de deurpar tij nog vrij gaaf is. De gesneden deur staat er nog steeds, met de lijsten waarvan echter wel de consoles ontbreken. Het bovenlicht was in de maand september te zien in de vleeshal tijdens de tentoonstelling 'deur1. Met vriendelijke groet, Ko de Jonge Volksuitdrukking van Westkapelle De tas De tas is de bergplaats voor graanschoven en het hooi in de schuur. De tas vormt het middengedeelte van de schuur, volgens een korte be schrijving in het Woordenboek der Zeeuwse dialecten van dr.H. C.M. Ghijsen. De lege tas wordt ook voor andere doeleinden gebruikt: onder andere wordt er de merrie in ondergebracht tegen de tijd dat ze zal kachelen (haar veulen werpen). Vandaar de uitdrukking bij de boerenstand: 'de merrie moet in d'n tas'. Wanneer er nu een vrouw van Westkapelle in het kraambed moet en het gaat naar de laatste weken, dan zegt men te Westkapelle: (naam of voor naam). ze moet in d'n tas Op deze wijze kon men, zonder dat weetgra ge kinderen in 't gezin het begrepen, in het gesprek even aanduiden dat een geboorte bij die en die zeer nabij was. Deze uitdrukking werd ook wel gebruikt in Arnemuiden, Oostkapelle, Grijpskerke, Serooskerke, Haamstede, Ellemeet, Nieuwerkerk, Groede en Middelharnis, volgens 't Woordenboek van dr. Ghijsen. In Westkapelle is deze zegswijze echter thans nog in gebruik. v. L. 11

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1976 | | pagina 13