natuurlijke beschaving, en was bovendien goed opgeleid door een negen
jarige werkzaamheid als dienstbode in een leraarsgezin te Middelburg.
Zo werden vroeger de armen toegerust voor de taak in het gezin.
Willem heeft ook veel gelezen. Boeken over de natuur, bloemen, dieren,
over het leven, hij verslond ze. Doordat hij ongehuwd gebleven is had hij
veel tijd om alles goed te doen.
Hoe zou het komen dat Willem Gabriëlse met zijn gewone mannelijke be
langstelling voor het vrouwelijk schoon, toch ongehuwd is gebleven? Hij
weet er geen pasklare reden voor aan te geven. Uit zijn "klub van Tepêête"
is meer dan de helft echter ongetrouwd gebleven. Er bestaat in Westkapel-
le een zeldzaam hoog aantal vrijgezellen, mannen zowel als vrouwen.
Het moet aanzienlijk hoger zijn dan in andere dorpen. Zou het bijzondere
karakter van invloed zijn De vroegere armoede, die verhinderde de zorg
voor een gezin te dragen De dikwijls zeer nauwe persoonlijke banden
tot velen in de gemeenschap De afgeslotenheid van Westkapelle Het
willen behouden van eigen volstrekte zelfstandigheid, het toch niet willen
opgaan in een levensgezel Er kunnen veel vragen over worden gesteld,
maar Willem Gabriëlse is één van die velen in Westkapelle.
Willem Gabriëlse is zijn leven lang gebleven bij de Werkmansbond, welke
in 1954 werd ontbonden, waarna de meeste leden overgingen naar de Par
tij van de Arbeid. Hij wil daar beslist niet vanaf.
In 1908 geboren is hij nu 67 jaar oud. In 1970, op 62-jarige leeftijd, trad
hij af als wethouder en raadslid. Op vele vragen waarom hij wilde aftre
den antwoordde hij steeds met het niets verklarend: "daarom".
Zijn gezondheid baart nog altijd zorgen, maar dit kan niet de enigste reden
zijn. Misschien vond hij het beter op te stappen bij algemene waardering
of was de grens bereikt van zijn plooibaarheid. Bij zijn bestuurlijk werk
moest hij zich dikwijls afvragen: hoe zou het dorp er over denken? Dan
kan er iets van je eigen zienswijze verloren gaan. De individualist die hij
ongetwijfeld is, is toch een uitstekend dienaar van de gemeenschap ge
worden. Als representant van Westkapelle is hij één van de velen in dit
dorp die in staat zijn zichzelf te zijn en te blijven. Zijn omgeving heeft het
hem niet moeilijk gemaakt, zegt hij zelf.
Een jaar voor zijn aftreden zeide hij de burgemeester geen koninklijke on
derscheiding te wensen. Een halfjaar nadien herhaalde hij dit om tegen
verrassingen gevrijwaard te blijven.
De zoon van 't Reddertje, de biesmak van zijn vader, is een stugge door
zetter gebleken. In alle eenvoud, in werkmanskledij, met alle eer. Die
volkseer is hem ten deel gevallen bij zijn vrijwillig afscheid. Hij werd tot
ere-burger van Westkapelle benoemd, en kreeg van de gehele bevolking
een televisie-toestel ten geschenke. Hij meende zijn taak te hebben vol
bracht.
Willem Gabriëlse, de rechte, volgt nog het dagelijks gebeuren. Natuurlijk,
maar nu op de achtergrond. De burgemeester zeide bij zijn vertrek: "Het
zal wennen zijn, want in deze kleine gemeenschap werd U in toenemende
mate een vertrouwensman, die, wars van kruiperijen, een brede kijk op
het leven heeft en begrip voor andersdenkenden. U was een voorvechter
van alle vernieuwingen".
Oorkonde
De RAAD der gemeente WESTKAPELLE
overwegende:
dat de heer W. Gabriëlse Azn. zich met ingang van 1 september 1970 niet
meer herkiesbaar heeft gesteld als lid van de gemeenteraad van Westka
pelle;
11
