enige bezigheid. Toch was het prettig werken; een hobby eigenlijk. Een hobby dan,
die je vooral samen deelde met de andere db-leden en de overige bestuursleden;
een "ploeg" die z'n mening niet onder stoelen of banken stak, maar waar het soms
noodzakelijke noten kraken altijd in uitstekende vorm verliep. Maar ja, nu gaat het
werk voor de hobby.
Noodzakelijk was het dus een Algemene Vergadering te houden. Deze werd de leden
op stencil aangekondigd en gehouden op 19 september in de Brasserie te Middelburg,
voorafgaand aan de lezing van Mr. M. A. Terwoert.
Door de twintig aanwezige leden werd met overgrote meerderheid de door het be
stuur gestelde kandidaat, J.I.Kools, gekozen. Naar ik hoop en verwacht een goede
keuze.
W. P. van der Heijden.
Ondergetekende, secretaris alhier, verzoekt
door deze beleefd om de gunst, hopende door
eene prompte en nette bediening zich Uw ver
trouwen waardig te maken.
Met achting,
uw dw. dienaar,
JAC. I. KOOLS Pz.
Middelburg, 20 september 1974.
LEZING VAN MRM. A. TERWOERT OVER DE GESCHIEDENIS DER PRENTBRIEF
KAART.
"Ongeveer 75 jaar geleden was er een grote evolutie in onze samenleving. Daarin
heeft de prentbriefkaart een grote rol gespeeld en het werd tot een ware rage".
Dit zei ons bestuurslid mr. M. A. Terwoert ter inleiding van zijn lezing over de ge
schiedenis van de prentbriefkaart die hij donderdagavond 19 september 1974 in
"De Brasserie" te Middelburg hield voor ongeveer 50 belangstellenden.
Mr. Terwoert stelde de vraag hoe men eigenlijk komt aan de naam 'prentbriefkaart'
en aan de (Duitse) naam 'ansichtkaart', met welke woorden hij altijd wat moeite zei
te hebben. Waarom niet 'prentkaart'?
Hij vertelde dat er een verklaarbare evolutie is geweest in de ontwikkeling van de
kaart en met name in de indeling en vorm.
Vroeger was het postvervoer ongeorganiseerd en gaf men de (schaarse) brieven
mee met bekenden die per wagen of boot reisden. Later kwam daar ook de postil
jon bij. Zoals bij meer dingen heeft Napoleon hier orde op zaken gesteld. Men voer
de toen een tarief in naar gewicht en afmeting en dat had invloed op de wijze van ver
zending want zo ontstond de vouwbrief die een vast formaat kreeg door de wijze van
vouwen van het beschreven papier.
Ruim honderd jaar geleden werd er in Duitsland al een voorstel gedaan tot het
scheppen van de mogelijkheid van het verzenden van kaarten voor eenvoudige mede
delingen, maar de posterijen wilden daar niet aan. Inmiddels waren de stoomtrei
nen ingeschakeld bij het internationale vervoer van de post.
In 1869 in Oostenrijk publiceerde een particulier in een krant een uitgewerkt voor
stel tot het invoeren van een correspondentiekaart dat wel succes had.
3
