5
SCHOENEN MET 'N DUBBELTJE KRAEK EEN STATUSSYMBOOL
In het vorige nummer van De Wete hebben wij een verhaal gebracht over het ver
vaardigen van maatschoenen voor mensen uit de boerenstand van Walcheren.
Deze schoenen moesten een krakend geluid geven.
Dat was blijkbaar deftig. Uit verschillende dorpen van Walcheren hebben wij nu
bevestigingen ontvangen over deze schoenen-met-kraek.
Het kraken werd verkregen door de nerfkanten van het bovenleer (meest grain-
leer) in twee versneden stukjes tegen elkaar gelegd op te sluiten tussen de binnen-
en de buitenzooi. Alleen best leder ging dan het "gekraek" vertonen.
Het verschijnsel was dus een bewijs van beste kwaliteit leder.
Schoenen, welke niet kraakten, waren derhalve van een mindere kwaliteit leer ver
vaardigd.
Wij herinneren ons een koster-voorzanger in de St. Jacobskerk te Vlissingen, die
bij elke kerkdienst opviel door zijn ontzettend krakende schoenen. Zijn schoenma
ker had wellicht gewoontegetrouw 'n dubbeltje kraek tussen de zolen gedaan.
Maar het volgende verhaal is hitorisch.
De weesvader van het laatste weeshuis in Vlissingen, gevestigd in het Waaigat
aan de Grote Markt in een herenhuis, was een oplettend man.
Hij verzorgde de wezen goed, doch ze mochten geen kattekwaad uithalen in huis.
Hij liep zachtjes door het huis en was er steeds onopgemerkt bij, als de jongens
wat uithaalden. Strenge straffen van 4 weken binnenblijven werden dan uitgedeeld.
Eén van de weesjongens was schoenmaker geworden. Hij wist een oplossing tegen
de controle-methoden van de weesvader. Deze liet natuurlijk zijn schoenen repa
reren bij de baas, waar de weesjongen werkte.
Toen er eens een paar schoenen van de weesvader onder handen moesten worden
genomen, nam de weesjongen zijn kans waar. Hij legde twee reepjes grainleer met
de nerfkanten tegen elkaar, pende er keurig een nieuwe buitenzooi op, en zo
gingen de eerste klas hoge schoenen terug.
Zodra de vader deze schoenen ging dragen "kraekten" ze door het hele huis.
De jongens konden de weesvader dus horen aankomen.
Tot verbazing van de vader, die bijna geen jongens meer op verboden handelingen
wist te betrappen.
Het heeft nog lang geduurd, voordat de weesvader begreep dat hij door z'n
schoenen-met-kraek zijn komst verraadde
v. L.
DRS.VAN DER FEEN HIELD LEZING OVER DOMBURG
In een stampvolle zaal (er waren zo'n 120 belangstellenden) van café-restaurant
Juliana te DOMBURG, hield drs.P.J.van der Feen op 21 maart j. 1. een lezing
voor de leden van onze Kring, waarbij ook de inwoners van Domburg en Oostka-
pelle waren uitgenodigd.
Drs. van der Feen begon in zijn inleiding te vertellen over de oudste bewoning
(pr-Romeinsdie we nu vinden onder de circa lj m. dikke kleilaag.
Vervolgens kwam de Romeinse tijd met de godin Nehalennia uitvoerig aan de orde.
Na de pauze volgde "t ouwe Domburg", dat toen nog geen Domburg heette, maar
waarvan de naam onbekend is.
Velen maakten van de gelegenheid gebruik om vragen te stellen. Bij de lezing wer
den instructieve dia's vertoond, die grotendeels waren opgenomen door de voor
zitter.
