- 17 naar Westkapelle te vervolgen. Westkapelle, dat zo trieste vermaardheid kreeg door dat het hij het geallieerde bombardement van de zeedijk - paardemiddel om de Duitse bezetting los te weken - 'aan de golven werd prijs gegeven, is nu weer een vrolijke plaats. Aan de weerszijden van de brede straat, die het hele stadje (want dat is het sinds 1223) doorsnijdt, zijn zo goed als alle huizen nieuw - maar toch in oude trant opgebouwd, dikwijls met gebruikmaking van de oude kleu rige baksteen. In 't midden is het marktplein, decora tief geplaveid, versierd met een verhoogd bassin en een aantal bloembakken, omringd door openbare gebouwen als kerk, gemeentehuis (beetje Scandinavisch van model) - een tikkeltje Vikingees! - en overdekte muziekhal be kroond met een lier. Voor de kinderen van Westkapelle - tegenwoordig niet meer in Zeeuws kostuum, helaas - is dit een ideaal speelplein veilig terzijde van de rij weg. Toerwagen na toerwagen komt Westkapelle binnenge reden om mensen aan te voeren, die het historische gat- in-de-dijk willen zien. Helemaal aan het eind van de grote straat klimmen de toeristen tegen de zeedijk op, drommen rondom de "bevroren" tank-der-victorie, lezen het relaas van de tragedie en kijken naar de resten van de Atlantikwall met de eroverheenspattende golven. Maar helemaal aan het begin van de grote Westkapel- se straat is iets, dat oneindig veel ontroerender is dan een oud stuk oorlogstuig met een verhaaltje. Daar, ach ter de ontzagwekkende 15e-eeuwse toren, waarvan de kerk na de brand van 1831 is afgebroken, is een kerkhofje waar maar heel weinig mensen komen. De toren, bij het bombardement van 1944 licht beschadigd doordat hij zo ver van de zeedijk staat, is een grandioos monument van bouw— en sierkunst met zijn prachtige gemetselde trace ringen. In zijn functie van vuurtoren draagt hij als be kroning een vuurrood beschilderde ijzeren lichtbaak. We zijn er heen gewandeld en hoe dichter je bij de toren komt, des te schoner wordt hij 5 de bakstenen, waaruit hij is opgebouwd, zijn rijk genuanceerd van tints van heel "icht roze via donkerrood naar groen en violet. Wanneer je het kerkhofje betreedt, zie je een groot "lank kruis; daaromheen ligt, amfitheatersgewijseen

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1972 | | pagina 18