- 13 de met geweldige regenbuien, het water onder de voor deur (de drempel was totaal uitgesleten) naar binnen liep en als een beekje naar achter stroomde, om via 't spongat in de keuken in de tuin te verdwijnen. Het eni ge ongerief waren een paar matjes, die op een gegeven moment als een paar mini-vlotjes door de keuken dreven. Achter de voordeur was een portaaltje, afgesloten van de rest van de gang door een half-rglazen deur. He zijkant van dit portaaltje was aan één kant betimmerd met witgesauad board, waarop Van Loon allerlei spreek woorden en uitdrukkingen had uitgebeeld. Zo herinner ik me een mannetje met een grote hoed, die iets strooit voor een dik varkens p?„arlen voor de zwijnen werpen! Ook was er een duidelijke knotwilg, waaraan een muziek instrument hing, dat verwantschap met een lier vertoon de: de lier aan de wilgen hangen! Haar bij het opengaan van de deur deze muur te zien kwam, was het vooral don derdags zaak, do ox* een zo klein mogelijk kiertje naar binnen te glippen, om te voorkomen, dat de gang achter je vol stroomde met toeristen. Want voor de toen tal rijke Amerikanen die, al dan niet in groepsverband, Veere bezochten, was "the hous of Hendrik Willem van Loon" een bezienswaardigheid, die op hun lijstje stond. Wanneer je dan ook donderdags in de kamer zat, zag je steeds bussen met toeristen voor het huis hun vaart verminderen, en, alsof er op een knopje werd gedrukt draaiden alle koppen tegelijk oms "the hous of Hen drik Willem van Loon". Be voorkamer was immens groot, met parketvloer. He ene zijmuur werd ingenomen door, weer blauwgeverfde boekenplanken; de tegenovergestelde muur was weer door Van Loon beschilderd. Bitmaal had hij er een wereld kaart op gewrocht, met de drie steden New York, Parijs en Veere er op. Bij Veere stond de handtekening van Prins Hendrik, de echtgenoot van Koningin Wilhelmina. Het verhaal wil, dat Prins Hendrik, toen hij Veere be zocht, Van Loon niet thuis trof en bij wijze van visi tekaartje zijn handtekening op do muurkaart achterliet, wat later Van Loon de opmerking ontlokt zou hebben: "Er zijn altijd mensen die je muren bekladden". Op de kaart stonden verder de ontdekkingsreizen ter zee getekend en ook op diverse plaatsen voor het land of de streek ty-

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1972 | | pagina 14