- 4 - EEN_VAN_ORZE_LEDEN 1 Lid van onze kring is reeds "bij de oprichting gewor den de heer I. VAN WALLENBURG-. Zijn "belangstelling voor het Walcherse land is er een van nature. Het werd door hem "bij zelf "ontdekt" toen hij als jonge deelnemer aan een onderzoekingstocht naar het Verdronken Land van Reimers- waal gegrepen werd door die resten van een oud boeren land. Hij is zich toen wat gaan verdiepen in de kennis van land en zee, en door zijn groeiende belangstelling gaan schrijven. De heer Van Wallenburg komt uit een "christelijke" Walcherse familie, waar vanouds de orde én het samen-met-anderen-leven een hechte basis bood voor zijn liefhebberij. Men ging al spoedig naar hem luis teren, en het was niet moeilijk om gehoor te krijgen, want hij had het tot onderwijzer gestuurd. Misschien had hij wel journalist kunnen worden, maar dat was voor die tijd een vrij beroep, on het gaf ook niet de bestaanszekerheid die de meeste mensen toen graag hadden. Hij zag dat in zijn groep de bekende hoofdonder wijzer B.J. de Meij van Ritthem voor de Walcherse histo riebeschrijvingeen echte meester geworden was en de jon gere Van Wallenburg vond dat eeri aantrekkelijke weg. Vragen over de geschiedenis en de folklore van Zeeland werden aan hem voorgelegd; het beantwoorden noopte hem tot onderzoek. Hij informeerde bij zijn eigen familie, ging naar de Provinciale Bibliotheek en het Rijksarchief, raadpleegde allerlei bronnen over Walcheren en Zeeland. Een grote bibliotheek bezit hij niet, omdat het niet nodig was door zijn vronen in Middelburg. Hij zat bij de bron. Wel bezit hij een originele Smallegange, echter zonder platen, en diverse basiswerken, doch het is heel beperkt. De heer Van Wallenburg is geboren in Zanddijk bij Veere en woonde vanaf zijn 5e jaar halverwege Veere - Middelburg. Hij ging daarom in Veere op de School met den Bijbeli liep naar Veere elke dag heen en weer, bleef er de midaagboterham eten, en leerde door de vrije tijd Veere. door en door kennen. Maar Van Wallenburg kon geen (mulo )onderwijzer blij ven. Hij werd door een oorziekte doof. Pensionering moest volgen in 1945, en daar liep hij. Nu kwam z^n hobby hem

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1972 | | pagina 4