J
mw
“M'n vader zei: ‘Probeer bij de overheid
te gaan werken'.”
16
17
“[aten we de mavo
eren.”
Toine Poppelaars (62) is sinds 2011 dijkgraaf.
Noem het de burgemeester van het waterschap.
Een droombaan die hem niet is komen aanwaaien.
“Toen vertrok Adrie Dek
als gedeputeerde bij de provincie.
Ik werd op vrijdagavond gebeld of ik
hem wilde opvolgen. Ik zeg: ‘Ja, mag
ik daar even over nadenken zeg, ik
ben net sectorhoofd’. Ja, dat mocht.
Tot zondagavond.” Het was inmiddels
1999, Toine was 40 en werd
gedeputeerde. Met jonge kinderen,
een huis uit 1475 dat drastisch
gerestaureerd moest worden, Corleen
die heel onregelmatig werkte, braken
de ware tropenjaren aan. Gelukkig
was de overbuurvrouw als oppas
beschikbaar.
Inmiddels wonen ze 22 jaar
in hun monumentale pand met
grote tuin in Veere. Alleen jongste
zoon Rodney (21) woont nog thuis.
Margot (28) en Antoine (24) zijn het
huis al uit. In de weekenden is
Toine meestal vrij. Kookt elke
zaterdag. Haalt z’n vis bij Van der
Zwan in Vlissingen en maait het
gras. Dat gaat hem best af met
2 linkerhanden...
Dat werd nog een hele
kluif. “De werkeloosheid was
enorm en je kon niet zomaar
ambtenaar worden. Daarvoor moest
je naar de Bestuursacademie.
Om daar toegelaten te worden
werd ik voluntair bij de gemeente
Zevenbergen, ja inderdaad
vrijwilliger.” Rond die tijd leerde hij
ook zijn vrouw Corleen (63) kennen.
Boer worden wilde-ie.
Hij herinnert heerlijke zomers op
de boerderij van z’n opa en oma.
Mee met de trekker naar het land.
“Een Nuffield-trekker hadden ze,
ken je die?” Samen met broer Jack
bracht hij uren door in de Sint
Maartenspolder rond Hoeven.
Dat romantische beeld van het
boeren, ging wankelen toen de
Cito-toets lts aangaf. “M’n vader
zag dat niet zitten, met de 2
linkerhanden die ik had. Hij
zei: ‘Laten we de mavo maar
eens proberen. Probeer bij de
overheid te gaan werken, dan
heb je een pensioen’. Zelf was
hij middenstander, had een
elektriciteitszaak.”
20 jaar van avondstudie
volgde. Hogere bestuurs
ambtenaar, Rechten en Bestuurs
kunde. “Ik weet eigenlijk niet hoe
ik dat toen gedaan heb.” Het bleek
niet voor niks. Bij iedere gemeente
kwam hij hoger in rang. Streefkerk,
Willemstad, hij had wel wat met
vestingsteden. Zo trok ook Veere
hem aan. “In 1989 werd ik bij de
gemeente Veere aangenomen en
verhuisden we naar Zeeland.”
Corleen vond een baan bij Zonneveld
in Oostkapelle, een tehuis voor
meervoudig gehandicapte kinderen.
Bij de herindeling van de gemeente
Veere groeide Toine door tot
sectorhoofd. Hij zat inmiddels ook in
Provinciale Staten en werd lid van
het CDA.
De vacature van dijkgraaf
in 2011 kwam op het juiste moment.
“Het was mijn droombaan, het
enige wat ik wilde. Ik wist: ‘Dit is
een organisatie die bij me past’.
Praktisch.” Als onafhankelijk
voorzitter van het algemeen en
dagelijks bestuur zitten zijn dagen
vol met vergaderingen. “Dat klinkt
saai maar is het niet. Het zijn
heel veel verschillende soorten
overleggen. Met medewerkers, met
bestuurders, met andere overheden.”
Hij doet z’n best om alle 480
medewerkers te kennen. Z’n talent
voor het onthouden van namen en
gezichten helpen daarbij. “Ik vind
het belangrijk om werkbezoeken aan
medewerkers af te leggen, veelal in
de buitendienst. Ik wil horen en zien
hoe het in de praktijk gaat, waar
men tegenaan loopt.”
i
tekst: Linda van Dijke foto's: Cynthia Cats
Scheldestromen zomer 2022
Scheldestromen zomer 2022
...dijkgraaf
te zijn?
ESSO’S
Wu I
