John de Vries (52),
procesoperator riool
en poldergemalen
John is een van de mannen die z'n hand niet omdraait voor wat smerig werk.
Voor onderhoud en storingen zit-ie vaak onder de grond. Vandaag in het
rioolgemaal bij Wolphaartsdijk.
"Vuulte hoopt zich op hè",
verklaart John terwijl hij iets
onsamenhangends uit de pomp
trekt. In de vuilniszak zitten al meer
van dit soort vodden. "T-shirts,
doeken, ondergoed, pampers, ik
kom hier van alles tegen." In de
pompkelder, vijf meter onder de
grond, zonder al te veel daglicht
maar mét radio, sleutelt John rustig
verder, "Het verveelt nooit. Je bent
eigen baasje, bent vrij om je tijd een
beetje in te delen, En we hebben een
leuke groep." Hiermee doelt-ie op
zijn collega's op de Willem
Annapolder bij 's-Gravenpolder.
De rioolwaterzuivering waar
uiteindelijk dit rioolwater
terechtkomt. "Het mindere van dit
werk? De administratie die erbij
hoort. Het is niet echt m'n hobby om
een ochtend lang alle bonnetjes met
de computer te verwerken." Maar
ook daar maakt hij het beste van,
net als het middenin de nacht z'n
bed uit moeten voor een storing.
"Het hoort er allemaal bij." John
krijg je niet zo snel gek. En met die
radio erbij, is het best gezellig in
de put.
