en wandelen in het krekengebied en
fietsen langs de museumglooiing."
De museumglooiing ligt er sinds
2009. Het bestaat uit twaalf vakken
waar verschillende glooiingsstenen
zijn gezet. Basalt, spijkerglooiing,
betonzuilen en vilvoordse steen zijn
maar een paar voorbeelden. Wanneer
werd welke dijkbekleding gebruikt
en waarom zie je ze nu maar amper
meer. Er zit overal een kort verhaal
bij. Fietsers kunnen hun buiten
dijkse tochtje even onderbreken voor
een stukje praktische geschiedenis
in dijkbekleding; bezoekers van het
museum kunnen er wandelend naar
toe. De museumglooiing is in samen
werking met Rijkswaterstaat en het
waterschap tot stand gekomen.
Water anno nu
Het thema van caisson vier is 'Leven
met water'. Het gaat verder dan
de ramp. Een immense fotowand
van overstromingen die wereldwijd
plaatsvonden is helaas steeds weer
achterhaald. Deze laatste caisson
toont een kijkje in de huidige wereld
met water, compleet met dijkverster
kingen, klimaatverandering en tech
nische oplossingen voor leven onder
de zeespiegel. In vogelvlucht gingen
we door het museum. Maar het ver
dient meer. Het verdient een bezoek,
of een tweede of derde. Omdat u elke
keer weer met indrukwekkende ver
halen thuiskomt.
Op vertoon van dit artikel krijgt u tot
1 april 2012 maar liefst 25% kor
ting op de entreeprijs. Meer dan de
moeite waard om naar Ouwerkerk te
rijden.
Licht
In caisson drie is het licht. Vanuit
het dak van de caisson krijgt het
zonlicht de kans door te breken. Pas
send, want deze caisson gaat over
de periode van de wederopbouw. Er
staat een replica van een Deense
geschenkwoning maar ook machines
en werktuigen van het dijkherstel
staan er in het zand opgesteld. Alsof
ze gisteren nog gedraaid hebben.
Museumglooiing
Het museum staat bepaald niet stil.
Er liggen grootse plannen om het
gebied rond het museum nog toegan
kelijker en aantrekkelijker te maken.
Klunne is enthousiast: "We werken
met veel partijen samen, zodat bezoe
kers een hele dag in het gebied kun
nen blijven. Zo gaan we onder andere
met onze nieuwe buren (eigenaars
restaurant De Vierbannen, red.)
luncharrangementen samenstellen.
Dan kunnen mensen naar het mu
seum, lunchen bij de buren, kanoën
Hartverwarmend
"We houden grotendeels onze eigen
broek op. We krijgen 5.000,- sub
sidie van de gemeente Schouwen-
Duiveland en daar moeten we het
mee doen. Gelukkig hebben we meer
dan honderd vrijwilligers. Zonder hen
zou het museum niet open kunnen.
Ik ben veel gewend van vrijwilligers
(Klunne was districtshoofd bij De
Zonnebloem, red.), maar dit overtreft
alles. De betrokkenheid en plichts
gevoel... Het is hartverwarmend. En,
iedereen let hier op de centen. Post
zegels worden uitgeknipt en kopietjes
worden hergebruikt als kladpapier."
22
Boven: In caisson drie staan machines
en werktuigen van het dijkherstel in
het zand opgesteld.
Midden: De vele foto's in het museum
geven de ramp een gezicht.
Onder: De kolossale, donkere caissons
zoals u ze aan de buitenkant ziet, zijn
verrassend licht binnenin.
