kust veilig
Op de meeste plaatsen
in Zeeland beheert het
waterschap de dijken en
duinen. De kantonniers
zijn de mannen van de
praktijk. Zij controleren
of de waterkeringen veilig
zijn door bijvoorbeeld
de steenbekleding te
inspecteren. Ook kijken
ze of de wegen naar de
kust goed toegankelijk
zijn. Kantonniers zijn
het gezicht van het
waterschap. Ze zijn
het eerste aanspreek
punt voor inwoners en
toeristen en zijn het
'visitekaartje' van het
waterschap.
We stappen in bij Mare van Steenberghe (51). Mare is
als medewerker beheer en onderhoud bij het waterschap
verantwoordelijk voor de controle van de kust in West-
Zeeuws-Vlaanderen. "Ik kijk voornamelijk naar de staat
van onderhoud van de kuststrook. Hierbij moetje denken
aan de houten paalhoofden die in de dijk staan en vanaf
het strand in zee lopen. En de basalten steenbekleding
van de zeewering en strekdammen. Ook controleer ik
duinovergangen en strandtrappen op toegankelijkheid."
Met name in het toeristenseizoen is het belangrijk dat ze
vrij worden gehouden van zand, zodat het strand en ook
de strandpaviljoens goed bereikbaar blijven. Vaak loopt er
door de duinen en langs de dijken een werkweg van het
waterschap. Deze weg wordt ook gebruikt door wande
laars en fietsers en moet dus toegankelijk blijven.
Populaire stek
We rijden over de Panoramaweg, terwijl Mare enthousiast
vertelt over zijn werk. We stoppen bij 't Killetje in Bres-
kens. "Dit is mijn favoriete plek in Zeeuws-Vlaanderen.
Je hebt een strandje dat wordt omgeven door duinen en
een prachtig uitzicht over de zee." De Panoramaweg is in
de zomer ontzettend populair bij toeristen en dagjesmen
sen. We passeren zo'n 25 campers. "Gisteren stonden er
wel vijftig", vertelt Mare. "Mensen mogen hier de hele dag
staan en zoeken dan 's avonds een camping op."
Wandelend VVV-kantoor
Bij het Kruishoofd stopt Mare om de strekdam te inspec
teren. Vroeger liep deze dam zo'n vijftig meter in zee.
Tegenwoordig is dat nog maar enkele meters. Om de
kust te versterken heeft het waterschap de achterlig
gende duinen zo'n zestig meter verbreed en het strand
zeewaarts opnieuw opgespoten. Terwijl Mare de stenen
van de strekdam bekijkt, wordt hij aangesproken door
een echtpaar: "Waar zijn de paalhoofden en de strekdam
gebleven?" Ze komen hier al 37 jaar en herkennen het
strand bijna niet meer terug.
"Dagelijks word ik meerdere keren aangesproken door
toeristen die van alles willen weten", lacht Mare. "Je bent
een wandelend informatiepunt en je kunt tegelijk een
beetje aan Zeelandpromotie doen! Bovendien maak je het
waterschap zichtbaarder. Mensen staan er vaak niet bij
stil wat er allemaal komt kijken om de kust op de lange
8
