Zeehonden zijn echte zonaanbidders. Slapend en zonnebadend brengen ze uren door op de vele zandbanken in de Zeeuwse wateren. In het Deltagebied wonen er nu ongeveer 600, maar dat is niet altijd zo geweest. Bijna verdwenen Eind jaren tachtig van de vorige eeuw waren de zeehonden bijna uit Zeeland verdwenen. Vooral door de industriële vervuiling was de populatie in 1988 teruggelopen naar vijf tot tien zeehonden in heel Zeeland. De zeehondencrèche van Lenie 't Hart uit Pieterburen heeft in datzelfde jaar vijf zeehonden uitgezet in de Oosterschelde, in de hoop dat de populatie weer zou groeien. Na 1993 groeide het aantal weer gestaag door het uitzetten van zeehonden, maar ook door nieuwe aanwas van zeehonden uit de Waddenzee, Engeland en Frankrijk. Kraamkamer In Zeeland leven twee soorten zeehonden; de gewone zeehond en de grijze zeehond. Kenmerkend aan de gewone zeehond is de bruinachtige kleur. De grijze zeehond is grijs/zwartgespikkeld, heeft een langwerpige kop en is groter dan de gewone zeehond. De jonkies van beide soorten worden in juni/ juli geboren en zijn beige/lichtgrijs van kleur. Ze worden vooral op de platen in de Westerschelde geboren, dé kraamkamer van Zeeland. Op de Molenplaat bij Hoedekenskerke worden de meeste jonkies geboren. De jongen van de gewone zeehond kunnen direct na de geboorte zwemmen en blijven maximaal vier weken bij de moeder. Van de grijze zeehond blijven de jongen maximaal drie weken bij de moeder. Zij doen er iets langer over om te kunnen zwemmen, namelijk negentien dagen. Bananenvorm Bij laagwater zijn de zeehonden te zien op de zandbanken waar ze genieten van de zon en de vrouwtjes hun jongen zogen. Maar ze liggen er ook om te verharen. De gewone zeehond leeft vooral in de Ooster- en Westerschelde, de grijze zeehond in de voordelta. Ze leven in groepen maar zijn niet zo honkvast dat ze bij een vaste groep blijven. Als een zeehond het erg naar zijn zin heeft ligt hij op zijn rug in de vorm van een banaan op de plaat, met zijn kop en achterflappen naar boven. Een bewij s dat het ook voor de zeehond goed toeven is in Zeeland. Spotplekken Zelf ook zeehonden spotten? Dat kan! Neem wel een verrekijker of een telescooplens mee. Op de volgende plekken heeft u grote kans: 1Spuisluis bij de Brouwersdam. Op deze plek zijn beide soorten te zien zonder verrekijker. 2. Verklikkersstrand bij Nieuw- Haamstede. 3. Jan van Renesseweg, boven aan de duinen bij Renesse. 4. Plompe Toren bij Schelphoek Schouwen-Duiveland. 5. Vogelkijkhut bij Nummer Eén, richting Breskens. 6. Zimmermangeul bij Rilland-Bath, richting schor van Waarde. 7. Haventje Hoedekenskerke. Spotten Ga ze liever niet zelf opzoeken op de zandbanken. Huilers en jonge zeehonden zijn erg kwetsbaar en mogen niet gestoord worden tijdens het zogen. Mocht u een zieke of dode zeehond of ander zeezoogdier aantreffen op het strand, bel dan het nummer van EHBZ, Eerste Hulp bij Zeezoogdieren; 0595-526526 of de regio Zeeland 0900-8844. Een netwerk van vrijwilligers, opgezet door Lenie 't Hart, geven eerste hulp aan gestrande zeezoogdieren langs de hele Nederlandse kust. En.. Inderdaad, ze zijn vertederend door hun prachtige onweerstaanbare blik, maar pas altijd op. Zeehonden zijn en blijven gevaarlijke roofdieren. 13 Middelburg ^/lissingen Speciale dank aan Jaap van der Hiele van de zeehondencrèche Lenie 't Hart, regio EHBZ Zuid-West Nederland.

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 2011 | | pagina 13