beeld
hoe ver
wil je graven?
15
*3
- -
'i'S SjP^'Sfe" p>k
ygêf'jy.r. ",r 1
IL -
ft
-
I ff
- r.-.'t—jmi
Pr «-li 4
-;i-:-
-
-
§KÉ -
V
-fc, -44
gpp«
*6P*
-• - .;>«»»-
i^siÜ
i« -•
gv;, -
'•- :/'- IVrV -
v'.'^.- --4 - -r--
r,v
,w.
pi
i
I
Als de zomer achter (Je rug is en de
heerlijke, zomerse gèuren van zon
nebadende mensen iijn vervlogen,
is het tijd om op een andere
manier van het strand en de zee te
genieten. Wandelen, strandjutten,
schelpen zoeken, wormen spitten
of kuilen graven, nikls is te gek. Het
strand is dan bij uitsüek de plek om
I
eens lekker uit te waaien. Tussen
de grote rijen paalhoofden op
Walcheren is het op een zonnige
winterdag goed toeven. Je kunt er
flink graven; graven in het heden,
maar ook in het verleden of naar
de toekomst. De stevige, houten
paalhoofden staan al eeuwen vast
genageld in het zand en symboli
seren hier het verleden, heden en
de toekomst. Ook het waterschap
heeft een roemrijk verleden van
eeuwen achter de rug. Uit de hon
derden waterschappen die in het
verleden ooit hebben bestaan, is
in 1996 het huidige waterschap
geboren. In het heden staat het
waterschap niet stil en timmert het
flink aan de weg. Er worden vele
projecten onder handen genomen
en dagelijks zorgen de mensen van
het schap dat we in Zeeland veilig
kunnen wonen, werken en genie
ten. Nu en in de toekomst met één
doel: de burger in het vizier. De
paalhoofden reiken tot diep in de
zee en staan daar als rotsen in de
branding, maar ze staan tevens
symbool voor wat er allemaal in
de waterschapstoekomst gaat
gebeuren. Zo ver wil het water
schap reiken.
