Wanneer wel, wanneer niet? Fietsers voelen zich nu een stuk veiliger op de Poeiweggeijes. .->d| dat er veel minder voorbij scheurende auto mobilisten zijn en omwonenden vinden dat het er een stuk rustiger op is geworden. Sommige automobilisten echter vinden het op hun beurt kolder om midden in de polderte moeten wachten op een blok staal dat in de weg moet zakken. De doseerinstallatie laat voertuigen iedere dag tussen 5.00 en 22.00 uur stil staan voor anderen. Het apparaat kan het beste vergeleken worden met een toeritdose- ring, zoals we die ook wel eens tegenkomen op snelwegen. Het duurt gemiddeld dertig seconden voordat het verkeerslicht op groen springt en het piramidevormig obstakel in de weg verdwijnt. Vervolgens laat de stalen agent één auto per keer passeren. Op drukke momenten kan de wachttijd zo behoorlijk oplopen. Een kwartier wachttijd in de spits zal geen uitzondering zijn. En als je moet wach ten, dan duurt een minuut lang; een belangrij ke reden voor veel automobilisten om hun onvrede richting object en waterschap te uiten. Het beweegbare obstakel is bijvoor beeld al meerdere malen aangereden. Dit gebeurt vaak door onwetendheid en onoplet tendheid van de bestuurder, maar ook omdat mensen soms te ongeduldig zijn en gauw ach ter een andere auto aanrijden. Hoewel de bor den duidelijk aangeven dat bij groen licht slechts één voertuig mag passeren. Vervolgens is de kans groot dat het obstakel juist omhoog komt als de tweede auto eroverheen rijdt. Rust en veiligheid Dat er ook veel positieve reacties zijn, blijkt uit verschillende schriftelijke reacties die het waterschap heeft ontvangen en ook de gelui den van fietsers en omwonenden zijn positief. Zo bedankt een inwoner van 's Heer- Arendskerke het waterschap dat hij dankzij de installatie niet meer iedere keer van zijn fiets wordt gereden en dat er nu eindelijk een rusti ge en veilige route is ontstaan voor de fietser. Een regelmatige fiets- en autogebruiker van de Poelwegen uit Baarsdorp is blij met de resultaten van de doseerinstallatie. Alleen Lang niét alle plattelandswegen komen in i aanmerking voor een doseerinstallatie of ver keersmaatregelen. Zo moet er bijvoorbeeld sprake zijn van een verkeersonveilige situatie of ongewenst verkeer. En uiteraard zijn alle i maatregelen gestoeld op beleid. Bovendien praat het waterschap altijd met de gebruikers van wegen waar zich knelpunten voordoen. Vaak heeft het schap te maken met allerlei belangen, die ook nog eens met elkaar in strijd zijn. Uiteindelijk probeert Zeeuwse Eilanden om tot aanvaardbare oplossingen te komen waar de meeste mensen zich in kunnen vin den. Gebruik, bereikbaarheid en veiligheid zijn de uitgangspunten bij het kiezen van ver keersmaatregelen. Ook de capaciteit van de wegen wordt daarbij onder de loep genomen. Sommige wegen zijn gewoonweg niet breed genoeg voor veel ver keer. Het gevolg kan dan zijn dat de wegber men kapot gereden worden en zware schade ondervinden. Het weren van verkeer kan dan een oplossing zijn. En soms gebeurt er hele maal niets. Zo zijn er wegen die bij voorbaat niet in aanmerking kómen voor autobeper- kende maatregelen, omdat ze dorpen of ste den met elkaar verbinden. En die dorpen moe ten bereikbaar blijven volgens het waterschap. Daarnaast zijn er wegen waar nauwelijks gebruik van gemaakt wordt. Het spreekt voor zich dat ook die buiten beschouwing blijven. Een andere 'makkelijke' maatregel voor het oplossen van knelpunten zou het verbreden van de wegen kunnen zijn, maar dat is lang niet altijd gewenst. Vaak willen gemeenten uit het oogpunt van ruimtelijke ordening de wegen niet breder maken. Men wil ook het uiterlijk van het landschap of de natuurfunctie van een gebied behouden en dat gebeurt niet als de wegen steeds breder worden. Op wegen die voornamelijk bedoeld zijn voor bestemmingsverkeer en fietsers kan het water schap ervoor kiezen om autowerende maatre gelen te nemen. Dit doet Zeeuwse Eilanden altijd in overleg met belanghebbenden. Hiervoor worden verschillende informatiebij eenkomsten georganiseerd. Eerst worden, samen met de betrokkenen, de problemen in een bepaald gebied besproken. Op een twee de avond kunnen mensen samen met het waterschap praten over welke maatregelen er genomen moeten worden en welke voor- en nadelen er aan verbonden zijn voor de ver schillende gebruikers. Het waterschap gaat dan aan de slag en maakt een opzet voor ver schillende maatregelen. Uiteindelijk wordt het plan nogmaals aan de mensen voorgelegd, ledereen kan dan reageren op de ideeën. Die reacties worden weer verwerkt in een defini tief plan en daarna begint het schap met de uitvoering van de maatregelen. Een belangrijk aandachtspunt blijft: als er autobeperkende maatregelen worden genomen, moeten de grotere doorgaande wegen het extra verkeer, dat dan ook die wegen gaat gebruiken, vlot en veilig kunnen verwerken. juli 2002 5 waterwerker

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 2002 | | pagina 5