Hoog, maar helaas niet droog Hoe de structurele wateroverlast in de Kop van Schouwen is ontstaan door Danielle Laing De Kop van Schouwen, het meest westelijke deel van Schouwen-Duiveland, staat bekend als een gebied waar wateroverlast een groot structureel pro bleem is. Hoewel de steeds toenemende hoeveelheden neerslag daar de laat ste tijd vooral de schuld van krijgen, blijken er veel meer oorzaken te zijn. Zo werd de waterhuishouding te weinig aangepast aan de veranderende functies van de omgeving, er werd in een rap tempo gebouwd in de lage delen van het duingebied, de zeespiegel is rijzende, de grondwaterstand kwam in de loop der jaren hoger te liggen door veranderingen in de drinkwateronttrekking uit de duinen, omdat de natuur dreigde te verdrogen. De tijd is aangebroken dat er korte metten gemaakt moeten worden met deze wateroverlast. Daarom gaat het waterschap, samen met andere instanties, de overlast structureel te lijf. Dit artikel gaat vooral terug in de tijd: hoe heeft het zover kunnen komen? Haamstede, Burgh en Westenschouwen. Op een kaart uit een atlas van 1862 is te zien dat de Kop van Schouwen een hooggelegen duin gebied is. De duintoppen reiken op sommige plekken wel tot 34 meter boven de zeespiegel en het zuidelijk deel van de duinen heeft een breedte van zo'n drieëenhalve kilometer. Zelfs de lager gelegen delen liggen nog altijd drie tot vijf meter boven de zeespiegel. In dit duin gebied is de laatste tientallen jaren een prach tige flora en fauna ontstaan. Er groeien bij zondere orchideeënsoorten en duizendgul- denkruid. In de bossen komen allerlei duiven- soorten, bergeenden, ransuilen, holenduiven, stormmeeuwen, wulpen, visdiefjes, kiekendie-

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 2002 | | pagina 21