Hoewel de waterschappen al meer dan zeven eeuwen hun werk doen, wordt hun bestaans recht regelmatig ter discussie gesteld. In 1964 al begon een commissie in opdracht van de regering een onderzoek naar de positie van de waterschappen. Kennelijk een diepgaand onderzoek. De commissie heette immers de Diepdelverscommissie; Na grondig onderzoek kwam men tot de conclusie dat de waterschap pen in Nederland bestaansrecht hadden. Daar over dus voorlopig geen nieuwe discussie. De conclusies van de diepdelvers werden ook in de wet verankerd. In 1983 in de Grondwet en in 1991 in de Waterschapswet. Einde discussie. aan andere belangen, die in hun omgeving spelen. Ook de wetgever gaat door, de zuive- ringstaak wordt binnenkort voor huishoudens én kleine bedrijven nog eens aan de water schappen toebedeeld en de Vierde Nota Waterhuishouding opent de mogelijkheid om riolering buitengebied, vaarwegbeheer, water in de stad en grondwaterbeheer naar de over heid met ervaring in water, het waterschap, over te hevelen. Dus geen discussie meer over de rol van het waterschap. Vergeet het maar. Om hun taken zo goed mogelijk uit te voeren en zo goedkoop mogelijk, werken de water- op dit moment niets te klagen over het rijk, maar de belangstelling voor regionale strand paviljoens en lokale fietsers wordt in Den Haag toch iets anders ingekleurd. Overigens heeft de Tweede Kamer geen belangstelling om op dit moment over de waterschappen als overheid te discussiëren. Dus eindelijk rust? Nee, want ondanks mijn bovenstaand betoog, wat voldoende argumenten aandraagt om het waterschap als instituut in stand te laten, schijnen waterschappen meer dan andere overheden steeds opnieuw hun bestaansrecht te moeten bewijzen. En waar gaat het alle- r^isE bibüo^;\ Bestaansrecht DOOR 'W A Gosselaar Nou vergeet het maar, de vraag 'waarom toch waterschappen?',blijft terugkeren. Langzamerhand worden steeds meer taken aan de waterschappen gedelegeerd. De WVO schept in 1970 al ruimte om de waterkwali- teitstaak over te dragen aan de waterschap pen. In Zeeland is dan ook vanaf 1975 sprake van integraal waterbeheer. Onder de naam Brokx-droog kunnen vervolgens ook de platte landswegen naar de waterschappen. De waterschappen in de westelijke provincies gaan die uitdaging aan. Onder het motto 'leg de taken zo dicht mogelijk bij de burger' gaat de landelijke politiek door met decentralise ren. En met Brokx-nat gaan ook de zee weringen van het rijk naar de waterschappen. En toch maar blijven vragen naar het nut van de waterschappen. De waterschappen zelf introduceren de brede kijk en werken mee schappen wel zelf aan hun organisatie. Het aantal van 2000 in 1950 is in 2000 al terugge bracht tot 60. Hoe hard is het in Nederland in die periode eigenlijk gegaan met dé hervor mingen van de andere overheden? Provincies, stadsgewesten, regio's, gemeentelijke herinde lingen? Overigens wil ik de vraag eigenlijk lie ver niet stellen, maar aan wie zouden de waterschappen hun taken moeten overdragen? Aan gemeenten? Die moeten straks via de Vijfde Nota Ruimtelijke Ordening aandacht aan water gaan schenken, omdat ze anders liever de uiterwaarden en de zeeweringen volbouwen. Aan de provincies? Het is nu juist de bedoeling dat ze steeds meer op afstand toezicht hou den en steeds minder operationele taken ver vullen. Provinciale waterstaat bestaat al niet meer. Of taken overdragen aan het rijk. Ik heb maal om? Om de burger. En die geeft hele maal niets om de discussies over structuren. Die wil een waterschap dat de taken uitoe fent, liefst aanspreekbaar en tegen zo laag mogelijke kosten kunnen we dat blijven doen. Ik heb nu even teruggeblikt in de recente historie die ons bestaansrecht als stevig veran kerd beschouwt, maar zoals gezegd de discus sie is niet verstomd, dus volgende keer iets over toekomstige ontwikkelingen. Immers, we hebben nog tegoed de discussie over waterschapsbelastingen in de 21e eeuw, de bestuursschouw van het waterschap door professor Toonen in opdracht van de provin cies en de Europese ontwikkelingen, waarbij (ik zeg het maar vast) het Nederlandse waterschapsmodel als goed voorbeeld zou kunnen dienen. Wordt vervolgd! maart 2000 3 waterwerker

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 2000 | | pagina 3