Renesse is (ruim 60 jaar) en de laatste duin boerderij. Jaren hebben ze zelf de grond bewerkt en de aardappelen geoogst. 'We oogstten bijvoorbeeld 's morgens heel vroeg 1,5 ton aardappels en deden die in zakjes van 2,5 kilo. Dan ging Ad ermee langs de kampwinkels hier in Renesse', herinnert Annette zich. Later huurden ze loonwerkers in voor het werk op het land. 'Nu klim ik alleen op de trekker voor de ontspanning, als ik even niets aan mijn hoofd wil'. Maar zelfs deze laatste duinboerderij ver dwijnt, omdat de landbouwgrond ook wordt gesaneerd. Het huis van Ad en Annette zal midden in het natuurgebied komen te staan. 'We wonen nu 32 jaar in Zeeland. We willen hier oud worden. Altijd zullen we van 'over water' blijven - import - maar we hebben daar geen last van. Geen Zeeuw kan meer zo praten dat wij het niet verstaan.' Recreatie Ruijtenberg betaalt alle bestaande water schapsbelastingen. Hij heeft gekozen voor de categorie bedrijfsgebouwd, vanwege zijn hechte banden met de recreatieondernemers op Schouwen-Duiveland. 'De recreatie is een hele sterke poot van de Schouwse economie.' Ruijtenberg is voorzitter geweest van de Recron (een belangenvereniging voor recre atieondernemers) en is vanuit die functie gevraagd door het zittende bestuur van het voormalige waterschap Schouwen-Duiveland zitting te nemen in de algemene vergade ring. Ik ben een jaar hoofdingeland geweest. De zittende gezworene bedrijfsgebouwd Doeleman trad af en ik heb hem opgevolgd. Dat was in januari 1989. Belangen behartigen 'Ik ervaar de ambtenarenwereld als zeer ver rijkend. Het is een hele andere wereld dan het bedrijfsleven. Als gezworene vertegen woordig je anderen, je moet je inzetten voor hun belang. Daar houd ik steeds rekening mee, daar word je ook op aangesproken.' Naast de belangen van bedrijfsondernemers te behartigen, heeft Ruijtenberg zich ook 12,5 jaar ingezet in het provinciaal bestuur van de VVV. Hij maakt nu deel uit van het hoofdbestuur van Recron Nederland en heeft een eigen recreatief adviesbureau. Bovendien is Ruijtenberg projectontwikke laar en heeft hij verschillende bungalow parken gebouwd. Genoeg te doen dus, ook als de camping dicht is, 'Ik voel me een bevoorrecht en gelukkig mens. Ik heb altijd zestig tot zeventig uur per week gewerkt. Ik sta om zes uur ongeveer op om tot acht uur in alle rust mijn stukken door te lezen. Daarna begint de telefoon te rinkelen.' Als je zo veel werkt, zie je je kinderen toch ook haast nooit? Is hij wel geslaagd in zijn voornemen van zijn drie kinderen geen 'schipperskinderen' te maken? 'Ik ben inmid dels opa geworden. Sommige mannen van mijn leeftijd moeten bij hun kleinkinderen inhalen wat ze bij hun eigen kinderen gemist hebben. Ik niet: omdat ik aan huis werk en zelfstandig ondernemer ben, heb ik ze altijd zelf van school kunnen halen en steeds met ze kunnen lunchen, ze naar bed gebracht en voorgelezen. Ik heb optimaal van mijn kinde ren genoten en doe dat nog.' Verantwoordelijkheid Zijn kinderen zijn het huis uit en zijn goed terechtgekomen. Hij kan zelf straks, samen met zijn vrouw, het leven indelen zoals hij dat wil. Ligt hij nog wel eens wakker? 'Ja, gisteravond nog. Of wakker liggen... Ik maak me zorgen, de verantwoordelijkheid drukt zwaar. Waar ik me druk om maak? De nieu we afvalwaterstrategie, de plannen voor een andere huisvesting van het hoofdkantoor in Goes; dat soort zaken wegen. Het gaat hier om enorme bedragen: dertig, veertig miljoen. Als projectontwikkelaar ben ik wel gewend om met dit soort bedragen om te gaan, maar dan is het mijn eigen geld, mijn eigen risico. Ik ken de waarde van het geld en de betrekkelijkheid van die waarde. Ik weet hoeveel moeite het kost een bedrag bij elkaar te krijgen. Maar je beslist nu wel over andermans portemonnee. Hoe verkoop je dit soort grootheden naar je achterban? Hoe houd je tegelijkertijd de waterschaps lasten voor hen betaalbaar? Hoe moet ik het vertellen aan de ingelanden? Elke gulden die ondernemers en inwoners betalen aan het waterschap, gaat van hun inkomen af. Dat moet je je wel realiseren... Een middagje kunstmest uitrijden over het land, of een ochtend plankjes schilderen helpt dan wel.' juli 1999 15 waterwerker

Tijdschriftenbank Zeeland

Scheldestromen/de Waterwerker | 1999 | | pagina 15