Kiezen en gekozen worden
In de waterschapswereld draait mevrouw
Vermue al lang mee. Van huis uit was er al de
belangstelling voor deze functionele overheid.
Sophia: 'Als boer ben je nauw betrokken bij
de taken van het waterschap, meer dan wie
ook, veel meer dan de burger die niet eens
stilstaat bij z'n droge voeten en ook aanzien
lijk meer dan de huiseigenaren. Een goede
taakuitoefening van het waterschap is voor
ons van levensbelang. Je merkt het letterlijk in
je boterham'. Ook schoonvader Vermue heeft
een lange periode in waterschap Noord- en
Zuid-Beveland meegemaakt, voorheen water
schap De Brede Watering van Zuid-Beveland.
Hij zat van 1973 tot 1980 voor ongebouwd en
van 1981-1986 voor gebouwd. Toen vertrok
hij en in de familie werd rondgekeken of
iemand belangstelling had voor de vacature,
zoals dat vroeger zo vaak ging binnen water-
schappelijke families. De Vermues' dachten
dat dit wel iets voor Sophia zou zijn. Maar de
toenmalige burgemeester van Borsele vond
dat er beter een kandidaat van de gemeente
in kon zitten. Principieel is Sophia het daar
niet mee eens. Gemeente en waterschap zijn
twee aparte publiekrechtelijke overheden, die
geen vertegenwoordigers bij elkaar hoeven te
hebben. Dus handhaafde zij haar kandidatuur,
zodat er twee gegadigden waren. Daardoor
moesten er toch verkiezingen uitgeschreven
worden, waarbij mevrouw Vermue glansrijk
won.
Sinds 1986 maakt zij deel uit van de algemene
vergadering voor de categorie gebouwd, sinds
1998 ook van het dagelijks bestuur. Als
gezworene - zo heet van oudsher een lid van
het dagelijks bestuur in Zeeland - zijn haar
aandachtsvelden de waterkeringen, hand
having en de landinrichting. Dat betekent veel
commissies bezoeken, veel vergaderen over de
landinrichtingen op Walcheren en Schouwen-
Duiveland. Niet die van Borsele; die wordt
geheel administratief afgehandeld. Ook de
waterkeringen met het Projectbureau
Zeeweringen zorgen voor een frisse dynamiek
in haar aandachtsvelden. Handhaving is een
precair onderwerp: uiteraard is handhaving
hard nodig, want wie bepaalt moet zorgen
dat het gebeurt, maar tegen welke prijs?
Hoeveel zet je in op deze controlerende taak?
Dat is een discutabel punt.
Afgelopen jaar was mevrouw Vermue nog
;f-I I
bijna wethouder in de gemeente Borsele
geworden. Met voorkeurstemmen kwam zij
onverwacht in de gemeenteraad. Toen de zit
tende VVD-wethouder opstapte en niemand
anders van de fractie die klus wilde opknap
pen, deed men een beroep op haar. Maar die
baan zou toch een te grote aanslag op haar
beschikbare tijd zijn. Wethouderschap is een
fulltime job en valt niet te combineren met de
baan van gezworene en haar werk bij het
ROC. Daarop maakte zij plaats in de gemeen
teraad om zo de komst van een nieuwe VVD-
wethouder mogelijk te maken.
Gebouwd/ongebouwd
Hoewel ze in het waterschap voor de categorie
gebouwd is gekozen, gaan de belangen van
de landbouw haar zeer ter harte. Aan den lijve
merkt Vermue dat het moeilijk is om als boer
een bestaan op het land te vinden. Verreweg
de meeste boeren proberen dan ook nevenac
tiviteiten op te bouwen en alternatieve teelten
in te voeren. Vermue heeft een paardenpen-
sion naast het gewone agrarische bedrijf.
Ongeveer vijfendertig paarden staan op het
bedrijf, vrijwel allemaal van spring- en dres
suurruiters in de omgeving van Heinkenszand.
Daar is wel veel werk aan. In principe verzor
gen de eigenaren zelf hun paard en berijden
hem, maar vaak moeten ze ook nog een uurtje
per dag in de stapmolen. Ook de alternatieve
teelten hebben een plaats op het bedrijf van
Vermue, hoewel langzamerhand in de Zak van
'Een goede taakuitoefening
van het waterschap merkt een
boer letterlijk in zijn boterham'.
Zuid-Beveland de zwarte bessenteelt niet
meer zo apart is. De opbrengst gaat via de
zwarte bessencoöperatie naar de
Coubergfabriek om in de bessenjenever te
belanden of naar de Herofabriek voor jam.
Verder verbouwt Vermue naast het klassieke
trio graan, aardappelen en bieten ook nog
pootaardappelen en witlofwortels.
Gecultiveerde natuur
Het belang van de landbouw zit Vermue heel
hoog. Boeren moéten kunnen produceren en
moeten daarvoor genoeg ruimte krijgen, letter
lijk en figuurlijk. Ze heeft uiteraard oog voor
de milieueisen en de belangen van de natuur
beschermingsorganisaties, maar de tegenstel
ling tussen natuur en landbouw ziet zij niet zo.
Het is een kunstmatige tegenstelling, want
Nederland heeft eigenlijk nauwelijks nog
gewoon natuurlijk landschap. Het is allemaal
cultuurlandschap waaraan de boeren eeuwen
lang hebben bijgedragen. Daaraan mag en
moet je milieueisen stellen, maar doe dat
beheerst en nuchter, met begrip voor de
broodwinning van de boeren. Zij hebben er
ook geen belang bij dat er teveel wordt
gespoten; dat is tenslotte vrij kostbaar. Daarom
vindt Vermue dat de natuurorganisaties soms
wel eens wat te ver doorslaan met hun eisen:
alsof Nederland een reservaat wordt. Stel daar
om goede, nuchtere eisen, sta met beide benen
op de grond en neem verstandige, haalbare
maatregelen in het waterschap.
maart 1999
15
waterwerker
