De Snelcommissie heeft voorzien dat Walcheren grote potenties bezit voor recreatie. In het desbetreffende hoofdstuk wijst de Commissie eveneens op het belang van de samenhang van de verschillende elementen waaruit het landschap is opgebouwd, om zo ook het Nieuwe Walcheren weer tot een aantrekkelijk gebied voor de recreatie te maken. Het aanbrengen van een manteling tussen Zoutelande en Vlissingen moet in dit licht worden gezien. Maar ook natuurbeschermings aspecten hebben bij deze aanbeveling een rol gespeeld. „Het duingebied tussen Zoutelande en Vlissingen is slechts één duinrij breed. Het zal dus zaak zijn dit gebied tegen overmatig bezoek te beschermen daar anders met volstrekte zekerheid de volledige vernieling van eerst de begroeiing en daarna de duinen zelf is te verwachten". Het landschapsplan zoals dat in het kader van de herverkaveling tot stand is gekomen volgt de aanbevelingen van de Snelcommissie in hoofdlijnen. De boscomplexen krijgen echter niet de door de Snelcommissie gewenste omvang. Met name de manteling tussen Zoutelande en Vlissingen wordt een mager randje groen. Daarentegen zijn er ook boscomplexen met een hoge landschapsarchi tecte nische kwaliteit gerealiseerd. Zo wordt het Veerse Bos (ontwerp van N. M. de Jonge, landschapsarchitect bij Staatsbosbeheer) hooggewaardeerd, hoewel ook dit bos uit beheersoogpunt aan de kleine kant is. In de kommen (poelgebieden) wordt geen struikgewas aangeplant; achteraf gezien is het landschapsplan hierdoor alleen maar sterker geworden, vanwege het grotere contrast dat hierdoor tussen de poelen en het randgebied van het eiland is ontstaan. Het landschapsplan van de herverkaveling heeft de vooroorlogse landschaps structuur niet genegeerd (zoals b.v. op Schouwen-Duiveland na de ramp wèl gebeurd is). De invulling van de structuur geschiedt wel op een geheel andere wijze dan voor de oorlog. Zo zien we een sterke toename van de rol van de overheid bij eigendom en beheer van beplantingen en een afname van de betekenis van door particulieren beheerde beplantingen. De karakteristieke meidoornheggen ver dwijnen geheelhiervoor in de plaats komt een zorgvuldig ontworpen stelsel van wegbermbeplantingen, aangevuld met boscomplexen in de randgebieden. Met het Nieuwe Walcheren is een functioneel landschap tot stand gebracht, met wel degelijk grote esthetische kwaliteiten. De (nabije) toekomst van de landschapsbouw op Walcheren Opnieuw wordt thans voor Walcheren een ruilverkaveling voorbereid. Terecht kan men de vraag stellen of een dergelijk ingrijpend project met vaak voor natuur en landschap nadelige effecten wel echt nodig is en dat nog geen veertig jaar nadat het eiland (noodgedwongen) is herverkaveld. 90

Tijdschriftenbank Zeeland

Walacria | 1987 | | pagina 92