Niet alle knelpunten werden door de herverkaveling opgelost. Ook na sanering
van de kleinste bedrijven bleef de bedrijfsgrootte-structuur achter bij de rest van
Zeeland en daarmee het grootste knelpunt. Laten we echter wel bedenken dat een
bedrijfsomvang van 10 hectare toen stond voor een volwaardig gezinsbedrijf. In de
Noordoostpolder (toen hèt voorbeeldgebied voor de Nederlandse landbouw)
hadden de kleinste bedrijven die werden uitgegeven, een oppervlakte van 12
hectare.
De doelstelling van één kavel voor de kleine en maximaal drie voor de grotere
bedrijven werd niet gehaald, vooral als gevolg van het te kleine aantal bedrijfsver-
plaatsingen. Dit is echter verklaarbaar uit het inzicht dat men toen nog had ten
aanzien van de gebruiksmogelijkheden van de grond in de lage poelgebieden.
Niemand kon vermoeden dat het mogelijk zou worden rendabele veehouderij
bedrijven op te zetten in die gebieden. Dus werden deze gronden toebedeeld als
losse percelen aan een groot aantal grondgebruikers.
Nieuw gebouwde boerderij „Niet altijd winter" aan de Veer se weg te Veere omstreeks 1950.
Hoe het zij, de herverkaveling van Walcheren is een krachtige stimulans geweest
voor de Walcherse landbouw. Knelpunten die vroeger onoplosbaar leken,
bestonden niet langer. De Walcherse boer werd de kans geboden opnieuw in te
spelen op de ontwikkelingen van zijn tijd.
76
