KINDERSPEL
Na het lof gingen we met de ouders of met een tante
"keure" (=kuieren). Onderweg kregen we 'n paar "puper-
mentjes" en 'n paar handjesvol "olieneutjes" pelpinda's
De meisjes zengen liedjes of liepen te "kessele" (kaats
bal) met twee of drie kesseballen, sprongen touwtje of
speelden tikkertje met de jongens. Jongens sprongen
"êësjover" over de paaltjes die het voetpad markeerden
en ze "slierden" op d'r "okken" van een niet zo steile
dijk af. Op de rustplaats speelde men "bompje verwissele"
en vangeremannetje. "Uerlorendekruup" was er dan niet
mogelijk: daarvoor moest je op het dorp zelf zijn of op
een boerderij.
Bij het keure trok men een grassprietje, hield de
hand dicht en liep cp de anderen toe, al zingende:
"üJat _]_ae 'k in m'n 'and:
'n 'Öen of 'n 'ëêne? ('oen, lange oe)
liJat 'ae 'k in m'n 'and?"
De anderen mochten dan "raaie", of 't een 'oen (=hoen)
of een 'êêne (=haan) was.
'n Hoen was een 'pijpestrootjeen 'n haan is zeggegras.
KWADENDAMME LENA DE B00
KEESJE
Waarschijnlijk had ik "Keesje" nooit van stal gehaald,
als in Nehalennia 45, herfst 1982, dhr. C. Martens uit
's-Heerenhoek er niet over begonnen was. Hij kent van dit
"nogal vies versje uit zijn jeugd" niet alles meer.
't Is een reciteerversje
Wij kenden: "Keesje, Keesje Korrewêêgen,
Je rnag je moeders gat ofvêêge."
Juffr. Franse vervolgde:"Mie twi ouwe doeken.
Kees begon te vloeken."
Dina Chamuleau-Verbeek"Keesje wier zö donders kwêêd,
Dat 'n d'r mie de stok op s.Lêêt."
En C. Martens: "Briengt 'r ni den assiebak;
Foei, foei, wat stienkt datl"
KWADENDAMME
A. DE B00
- 72
