- 16 - 3e mêêge as 'n spons zoo week, Zodat gin brood of pap mi smikt 3e weet, dat stropie dan verkwikt: 3e eet in je leste minuutje Nog gèrn een stropiestuutje' Wellicht dat wel een lezer zeit: "Dat riempje is gin arigheid. Ik tel 't nog minder as 'n nul; Dat is bepêêld mè flauwe kuil" A bin k gin dichter of kemiek, 'k Bin ongevoelig voe kritiek! Gooi gerust mè mie 'n kluutje, Ok ni mien stropiestuutje ROTTERDAM c. 1912 DOMBURG EIND 19de EEUW De koninginne van Roemenië laeter oorden me dasse onder de naeme van Carmen Sylva boeken en gedichten schreef was eigelik nir Domburg gekornme, omdasse docht, dasse deur dien beroemden dokter Metzger van d'r rimmetiek geneze zou oore. 3ae, dien dokter die ao vee te doen, Uut aolle delen van de waereld kwaemer van aollerleie oge personages ni toe om van aol d'r mankementen geneze te ooren. Ze leeje an aollerlei kwaelen. Ze ware zowat aolf ver lamd en dan ao ze meestaol nog van die andere raore ziekten ook. 3e kunne wè begriepe, dat 'n 't nie vo niks dee. Di ao d'n dokter trouwens gliek in ook, wan ze waere aol stikrieke Onder aol die ooge soepjassen was t'r ook een Russi sche grootvorst. Die vint was lam an aollebei z'n bee- nen. Ie was zo katievig, dat 'n in geen jaeren gepro beerd ao om te lopen en de beste dokters van de waereld konden nie elpe. Mè onze dokter Metzger eid 'n toch. wi (regel kwijt) (aardigheid) (kluitje) P. BOUDENS - 17 - zo vae.re gekrege, dat 'n wi van pad kon. 3e moete anders nie dienke, dat 'n d'r zunig mee omme- gienge, oor. Dat zou die lamme grootvorst wè onder- vinde De dokter liet z'n rietuug voorkomme en die vint mee z'n sukeloadebeenen wier 'r achter gezet. Ie 'mog die stange vastouwe.' Loslaete kon n nie, wan d'n dokter ieuw z'n .andenvast. En ik doe je goed, dat 'n vast ouwe kon, oor, mee die grote sterke anden! De paeren gienge an 't lopen en die vint wier gewoonweg meegesleept. En of 'n noe a riep, dat 'n nie lope kon, dat ielp 'n niks. D'n dokter trok zn. eigen niks an van z'n gejammer: ie mog lope, of 'n wou of nie! Toen 'n dan zowat .'.n .roe of tiene meegesleept was, gieng !n toch werèntig stapbewegiengen maeke. En 't mooiste was, dat 'n d'r zelf aorigheid in ao en ie begon 't nog graag, te doen ook. En daegelijks konne me diezelde ver- tonienge anschouwe: die Rus mee s'n slabberdewas benen achter.de koese en d'n dokter d'r bie, gereed om 'n vast te ouwen as 'n losliet. En 't lange leste ao d'n dokter dan z'n zin: ie ao die vintwimè prontjes lere lope en dat op z'n vuuftigste jaer. En ik dienke, dat 'n dat toch wè geen windeiers za geleid ebbe. D'n dokter ei ook nog vee rnaeglieërs van d'r kwaele af holpe. Die mogte mee 'n outen aemer drie keer op 'n dag d'r maege bekloppe en ni aol da'k van ienkele pa tiënten hooren aodde ze d'r vee baete bie! Mee dat aol éi dokter Metzger onze badplaese dan toch 'n waereldbekendheid gegeve en di profitere me eden ten daege nog van. DOMBURG C. CLAAS RECITEREN Boer, boer, ui gêê je ni toe? Ik. gêê ni de marrekt toe. 'k Wil wel wedden om een zwaan, Dat hier zestien streepjes staan.

Tijdschriftenbank Zeeland

Varia Zeelandiae | 1982 | | pagina 11