- 70 -
Toen hij 1 October 1928 naar Soesterberg werd opgeroe
pen, volgde eerst de gewone soldatentijd: 2 maanden re-
cruut en nadien dienstplichtig soldaat.
Op advies van luitenant Adr. Viruly zou Dries trachten,
sergeant te worden. Dat begon voor hem met: met een bezem
uitvegen van een hangar. Als het op Soesterberg waaide,,
kwamen wolken zand van de vlieghei binnenstuiven. In die
dagen droomde men nog niet van betonnen startbanen en aan-
loopbanen!
Het zou nog even duren, eer het wat met vliegen uit
staande had en voordat hij opgenomen was in de club vliegers
van de legendarische kapitein Versteegh, die daar "De
Grote Baas" genoemd werd.
Na de sergeant-opleiding, volgde de opleiding tot
"luchtschutter" vliegtuigmitraillistgezeten achter
de bestuurder; beiden in de open lucht).
Dat eerste vliegtuig was een Fokker Cl, een dubbeldekker
uit de jaren 1917/18 (waarvan Fokker, die zijn fabrieken
op Tempelhof nabij Berlijn had, hele treinladingen eind 1918
naar Nederland had weten te smokkelen). Het toestel bestond
uit een buizenframe, overplakt en bespannen met linnen;
daarop een beschildering. Een BMW-motor van 180 pk, 6 cy
linders, watergekoeldmoest het apparaat omhoog brengen
en 'n kruissnelheid geven van zo'n 150 km/h. l/anwege de
veiligheid zat de benzinetank tussen de wielen van het
vaste landingsgestel. De staart rustte niet op een wieltje,
maar op een verende pen, een klein soortje ski; dat bleef
'gewoon' tot ver in de jaren Dertig.
Men vloog vanuit Schiphol dat in oorsprong een mili
tair vliegveld was naar de Noordzee bij Katwijk. Daar,
op 10 km afstand uit de kust, keek men eerst goed uit, of
er geen vissersvaartuigen in de buurt waren. Dan kon het
feest beginnen: met scherp schieten op een zak, die door
een ander vliegtuig werd voortgetrokken. De treffers kon
men na het landen tellen.
Ook werd geoefend, op elkaar te schieten. Men schoot
niet met kogels, doch elk 'schot' werd automatisch ge
filmd. Later werd die film ontwikkeld; dan kon men zien,
of er treffers waren en waar. Op die wijze kon men toch een
- 71 -
goede luchtschutter worden, zonder zelfs maar voor een
stuiver schade aan te richten.
Men zei in die dagen, dat de luchtschutter de beste voor
opleiding was voor een leerling-vlieger.
Zó verliep 1929 met 20 a 30 uren vliegen per maand.
Als je 't geluk had, mee te mogen vliegen op een toestel
met dubbele besturing, gebeurde het aluel eens, dat je
zelf ook mocht vliegen!
Op 29 september 1929 zwaaide luchtschutter Dries met
ruim 70 meevlieguren af.
Zijn diensttijd zat er op, maar hij was nog belangena geen
vlieger.
Voor de opleiding voor leerling—vlieger op Soesterberg
per 15 november 1929, was hij te laat en Dries,meldde zich
alvast maar voor de volgende opleiding die per 15 mei -
1930 zou beginnen*... Toen echter het puntje bij het. paaltje
kwam, bleek de leiding van oordeel, dat luchtschutter
geen goede vooropleiding was voor leerling-vlieger;.. Het
waseen bezuinigingsmaatregel; men redeneerde:" de oplei
ding—luchtschutter heeft geld gekost en dat geld.zou voor
niets uitgegeven zijn, als men nu vlieger werd in plaats
van /luchtschutter te blijven
Dries zou het dan maar bij de Marine in Den Helder pro
beren. Daar leidde men ook op tot sergeant-vlieger; men
begon met de rang van .korporaal.
Intussen kan de mens maar niet zo zitten afwachten.
Ook Dries voegde zich in het keurslijf en hij werd' op aan
drang van zijn vader braafjes volontair 'n beleefd woord
voor 'armoedzaaier tekortenoogsterter gemeentesecre
tarie in Borsselen.
-De keuring voor de marine-luchtvaartdienst in Den -
Haag kwam. Dries' had de heren voor willen zijn: hij- had
privé een keuring voor vlieger laten doen; dat was een
Goedkeuring geworden. Welgemoed dus met dit rapport naar
de Haagse keuring! Maar Dries wérd er afgekeurd'. Dat kon
om een' nietigheid bij wijze van spreken om 't salueren!
Daar sta je dan met je goeie gedrag en je goedkeurings—
bewijs'. Wat nou gezongen? Gemeente—ambtenaar—zoveelste—
klasse? Dries zag het niet zitten.
