Tekst en foto: Rob Kregting
"Als jongetje ging ik altijd graag met de boot de polder in",
aldus Hans Molenaar (Zaandam, 1953). Eigenlijk opgeleid tot
machinist weg- en waterbouw, maakte Hans de overstap naar
de procesindustrie. In 1974 kwam hij bij Dow terecht, waar hij
tot 1984 in de volcontinu zat. In 1975 trouwde hij met Berna-
dette, ook uit Alkmaar. In 1984 kwam hij in de ICT terecht."Dat
ik betrokken raakte bij de reorganisatie van 2009 kwam voor
mij onverwacht. Ik ben mezelf toen opnieuw gaan oriënteren,
wat te doen. Ik zoek graag dingen uit, wil het naadje van de
kous weten, ben vrij kritisch. Ik had al twee hobby's waar ik tijd
in stak: modelbouwen en motor rijden. Sinds beginjaren tach
tig was ik eigenlijk al bezig met kerkuilen. Ik volgde de oplei
ding tot IVN-natuurgids met Bouke Grootjans als mentor. Bij
een boer in Sluiskil en het spookhuis in Assenede verzamelde
ik braakballen, die ik dan uitpluiste. Daarna lag het een beetje
stil, ik deed nog wel mee met excursies. In 2010 ben ik opnieuw
actief geworden in de vogelwerkgroep. Eerst alleen met Henk
(Castelijns) en Bram (Vroegindeweij).Toen later Mare Buise
stopte als coördinator van de kerkuilengroep, heb ik dat van
hem overgenomen. Inmiddels ben ik regiocoördinator Zeeland,
ik wil nu even geen uitbreiding van taken meer."
"Ik doe de aansturing van de vrijwilligers, zo'n dertig mensen
in heel Zeeuws-Vlaanderen. In het Westen hebben we wel een
probleem met de bezetting. In totaal hebben we 225 kasten
hangen. Wat daarmee gebeurt? Van alles! Controles, vervolgbe-
zoeken, ringen, kasten verwijderen of verplaatsen, enzovoorts
enzovoorts. Vooral in juni en juli is het druk. Met Bram doe ik
dan zo'n 65 kasten. Met ingang van dit seizoen heb ik trouwens
ringbevoegdheid, dat maakt 't nog interessanter.
Eigenlijk is de kerkuil vies en vuil, hij ruimt niets op. Mensen
moeten de nestkasten schoonmaken. 95% van deze uilen
broedt in kasten, wild nestelen kunnen ze niet meer, er zijn
geen goede plaatsen meer voor."
"Het bijzondere van de kerkuil? Hij is mysterieus, een nachtdier,
je ziet hem vrijwel nooit. Als je een kast controleert weet je tot
het laatst niet of er één inzit, hij houdt zich muisstil."
"Voor de vereniging de Steltkluut heb ik de suggestie om de
werkgroepen meer samen te laten werken. Laat een gebied
bijvoorbeeld eens onderzoeken door én de vogel-, én de insec
ten- én de plantenwerkgroep. Dan kun je een heel interessant
rapport maken. En de vogelwerkgroep wil ik adviseren meer
excursies te organiseren. Dat trekt ook nieuwe mensen van
buiten aan."
Bij het vertrek laat Hans me nog kaarten op Google Earth zien,
waarop de nestkasten precies gelokaliseerd zijn. Hightech voor
uilen.
