Aan de rand van Het Eiland
Clara Dekker (Axel, 1951) woont bij het
Groot Eiland en is bij het gesprek dat ik met
haar heb nét een week met pensioen. "Ik
was doktersassistente. Eigenlijk ben ik ver
pleegkundige."
"Ik ben even weggeweest voor mijn opleiding
in Vlaardingen. Maar weer teruggekomen
en sinds 1973 woon ik hier. Martin en ik hebben
twee dochters en een zoon. Die alle drie nog
in Zeeuws-Vlaanderen wonen en werken.
Martin heeft hier een agrarisch bedrijf."
Van een stuk weiland hebben we een sier-
tuin gemaakt, met bossen als windvanger.
Het is hier eigenlijk een mengeling van
agrarisch en natuurlijk, die geven elkaar een
hand.'tlsqua planten een heel gewone tuin,
zeg maar huis tuin en keuken. Wel bijzonder
is dat er sinds een jaar of vijf orchideeën in
staan. Toen de dijk bij Hoofdplaat opnieuw
werd aangelegd lag daar alles overhoop. Ik
heb toen van iemand een paar bolletjes ge
kregen. Dat zijn nu die orchideeën gewor
den, wat eigenlijk ongewoon is, want het is
hier erg zware grond, zeeklei.
De natuur, dat is het Groot Eiland. In 2010 is de
teeltlaag verwijderd en zijn bossen ingeplant
en paden aangelegd. Het is er niet tot weinig
belopen, prachtig. Er is vier keer per jaar een
excursie via de Steltkluut, echt de moeite
waard. Vroeger hadden we nog een stukje
weiland op het Groot Eiland, waar een paar
koeien graasden. Daar stonden bijzondere
planten. Zelfs Peter Maas is er nog komen
kijkgruNu staat er daar alleen nog riet.
Om heTEjland heen liggen verscheidende
kcekeSlwaaronder Den Auwel, Het Eiland
2015
is particulier bezit en is mede door de lage
ligging (waardoor agrarisch gebruik onaan
trekkelijk is) ontstaan. Ook door de inundatie
is het tijdens de laatste inpoldering van
de Riet en Wulfsdijkpolder in 1789 als een
uniek stukje zoetwatermoeras gebleven.
Er is tot 2011 agrarische bedrijvigheid geweest.
"Hoe ik in contact gekomen ben met de
Steltkluut? Martin zat voor de ruilverkaveling
in verschillende commissies. Zo kreeg hij te
maken met "de natuur". Hij ging ook af en
toe naar de planologiewerkgroep. Je moet
proberen in gesprek te blijven met elkaar,
als landbouwers en natuurmensen. Mijn
eigen contact met de Steltkluut is óók zo
langzamerhand gegroeid. Ik heb vogels,
bomen en planten altijd leuk gevonden. En
ben me daar meer in gaan verdiepen. Zo
heb ik de IVN-natuurgids cursus gedaan.
Vorig jaar kreeg ik een uitnodiging voor een
cursus determineren van de plantenwerkgroep.
Daar heb ik aan meegedaan, erg interessant.
Als ik kan blijf ik er actief."
"De Steltkluut als vereniging vind ik erg leuk.
Je komt er gelijkgestemden tegen, met de
zelfde interesses. Ze doen goed werk. Het idee
van Bram van natuurwandelingen spreekt
me aan: wandelen in en luisteren naar de
natuur. Het blad vind ik goed. Misschien
zouden in de agenda ook de activiteiten
van de watertoren in Axel vermeld kunnen
worden.
Mijn boodschap aan de lezers? Ga er lekker
op uit en geniet ervan."
De boerderij van Clara en Martin ligt aan een
(naamloos) pad."Het wordt hier met dat pad
en de uitkijktoren steeds drukker. Het pad maakt
onderdeel uit van het wandelnetwerk.
Mocht iemand informatie daarover willen,
kom gerust langs, Hogeweg 25 Hulst." (Bij
de VVV is een kaart te koop de titel is langs
"Linies en Kreken", rkr.)
Op het eind van het gesprek hebben we 't
nog even over de vogels die in en om de
tuin zitten. Een zwermpje putters hadden we
al gezien. Boerenzwaluwen. "De wielewaal
zat hier ook in de buurt. In de tuin hebben
we een torenvalk en steenuil. Van die putters
zei wijlen mijn moeder eens:"Komen die uit
een volière?"
Voor de foto is het geen enkele moeite een
achtergrond zonder bebouwing te vinden.
In de verre omtrek is geen woning te bekennen.
Landbouw en natuur gaan hier prima samen.
Rob Kregting
r-3
O
in
0
0
O»
O»
p
