deze pagina is leeg van wege het layout, omdat het Stekkertje met een rechte pagina begint- is alleen bij de opmaak niet in het boekje Schelpen Loop jij wel eens op het strand? En..weieens schelpen gevonden? Heb je ze al goed be keken? Wat wij vinden op het strand zijn de schelpen van de dieren die dood zijn. In een schelp leeft een weekdiertje. Er zijn twee soorten: slakken en tweekleppigen. beetje de bodem in. Zo kan hij zich lekker verstoppen. De schelp is het uitwendige skelet van een weekdier. Het diertje zit met een spier vast aan de schelp. Met diezelfde spier kan hij de schelp open en dicht doen. Schelpdieren eten algen. Dat zijn hele kleine plantjes, die in het water zitten en op de bodem van de zee. Hoe eet een schelp? Als hij wil eten, doet hij zijn schelp een heel klein stukje open en steekt hij zijn sipho naar buiten. Dat is een soort rietje, waarmee hij de algen opzuigt en wat hij niet lekker vindt, gaat ook via datzelfde sipho naar buiten, hij poept het eigenlijk weer uit. Schelpdiertjes zijn een belangrijke voedselbron voor vogels. Ook mensen vinden ze lekker, bv. mosselen. Weet jij nog ander schelpdieren die wij wel eens eten? De slakken bestaan uit één stuk en lijken op de huisjesslakken in de tuin. Ze hebben meestal een spiraalvorm en worden zee- slakken genoemd. Een paar bekende zijn -2 alikruiken, tepelhoorns en wenteltrapjes. - s ■o Tweekleppigen zijn schelpen waarvan de twee kleppen aan elkaar vastzitten. Deze schelpen zie je aan het strand veel meer dan zeeslakken. Een paar van de bekendste zijn kokkels, mosselen, nonnetjes, zaagjes, half- geknotte strandschelpen en mesheften. Hoe planten tweekleppigen zich voort? In de ene schelp zitten eitjes en in de andere zaadjes. Hoe komen die eitjes en zaadjes samen, hoe paren schelpen? De vrouwtjes spuiten hun eitjes uit hun schelp het zeewater in en de mannetjes doen hetzelfde met hun zaadjes. In het water komt het zaadje het eitje tegen en bevrucht het dan. En zo ontstaat er een piepklein schelpdiertje: het larfje. Het larfje begint al meteen een schelpje om zich heen te bouwen. Zo'n larfje kan een paar weken zwemmen en dan zakt hij naar de bodem van de zee. Waar hij, net als zijn ouders, zich steeds moet verstoppen. Hij ontwikkelt een voet, doet zijn schelp een open en steekt zijn voet in het die voet trekt hij zich stukje bij Nog enkele schelpenweetjes: Geluid: Als iemand een schelp tegen het oor houdt, zal hij of zij het ruisen van de zee horen? Statussymbool: Vroeger was het verzamelen van schelpen een hobby voor rijke mensen. Een schelpenverzameling was een status symbool. Het blijft altijd spannend op het strand om te kijken of je een mooie schelp tegenkomt. De schelpen waren vroeger ook erg geliefd om sieraden van te maken en ook dat gebeurt nog steeds. Er zijn veel ontwerpen (bv. van gebouwen) gemaakt, die geïnspireerd zijn door diverse soorten en vormen schelpen. Anja van der Giessen O CC -O O Q O-I

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2012 | | pagina 10