SALAMANDERS IN ZEEUWS VLAANDEREN In Zeeuws-Vlaanderen komen 8 soorten amfi bieën (Kleine watersalamander, Kamsalaman- der, Alpenwatersalamander, Groene kikker, Bruine kikker, Boomkikker, Gewone pad en Rugstreeppad) voor. In vergelijking met de rest van Zeeland zijn we rijkelijk bedeeld. Dit komt omdat er relatief veel zoetwater is en omdat het landschap kleinschalig is. Toch is ook bij ons de amfibieënstand in vergelijking tot circa 50 jaar geleden enorm achteruitgegaan. Veel drinkput ten, die dienen als voortplantingsbiotoop zijn gedempt, omdat ze met de komst van de water leiding overbodig geworden waren. Het vee in de wei kon zoet drinkwater verkrijgen uit een drinkbak en met het dempen van de put werd het weiland weer wat groter. Ook hagen, kleine bosjes en andere landschapselementen verloren hun functie en werden omgezet. Hiermee gingen zomer- en winterbiotopen verloren. De laatste decennia is er gelukkig veel gedaan aan bio toopherstel voor amfibieën. Door Stichting Land schapsbeheer zijn in het kader van het Amfibie project Zeeuws-Vlaanderen enige honderden biotopen opgeknapt of opnieuw aangelegd. Niet alleen amfibieën profiteren hiervan maar ook veel andere dieren en planten die afhankelijk zijn van kleinschalige landschapselementen en kwalitatief goed zoet water profiteren mee. Om het effect te meten van het natuurherstel, is het noodzakelijk om te monitoren. Zo ontstaat er ook een compleet beeld van welke soorten mo menteel in welke regio voorkomen. Gebleken is dat er nog aardig wat gebieden zijn waar onvol doende gegevens van bekend zijn. Daar ik vraag ik u om waarnemingen (ook van algeme ne soorten) door te geven. Onderzoek levert altijd onverwachte ontdekkingen op, want wie had 15 jaar geleden gedacht dat er in Zeeuws- Vlaanderen op meerdere locaties Alpenwatersa lamanders zouden rondzwemmen. Door de or ganisatie RAVON (Reptielen, Amfibieën, Vissen Onderzoek Nederland) wordt momenteel hard gewerkt aan een verspreidingsatlas en dan is het natuurlijk leuk als deze zo compleet mogelijk is. Onderzoeken welke soort amfibieën er op een locatie voorkomen, kan het best door de voort- plantingswateren (in het voorjaar) af te speuren. Door: Alex Wieland Al rondlopend kun je klompen kikkerdril (van de Bruine kikker) of eisnoeren (van de Gewone pad) zien. Soms zie je padden of kikkers langs de waterkant. De jonge kikkers en padden kun je op de gekste plaatsen op het land tegenko men. Groene kikkers, Boomkikkers en Rug- streeppadden maken veel geluid. De salaman ders zijn wat moeilijker. Indien er veel zitten en het water helder is, dan kun je ze zien zwem men. Een handig hulpmiddel is het inventarise ren met fuiken. De fuiken zijn zo vervaardigd, dat de salamanders die vooral 's nachts actief zijn, er wel in kunnen zwemmen, maar niet uit. Bij het lichten van de fuik (na 1 of 2 nachten) kan bepaald worden welke soorten er zitten. Het voordeel van fuiken ten opzichte van het bemon steren met een schepnet is dat het betreffende biotoop niet geheel overhoop gehaald wordt. St. Landschapsbeheer Zeeland heeft een aantal fuiken beschikbaar die op verzoek uitgezet kun nen worden. De laatste jaren is er veel geïnven tariseerd met de fuiken en er zijn veel ontdekkin gen gedaan. Een aantal biotopen worden jaar lijks op dezelfde wijze onderzocht zo kan be paald worden of de populatie in het betreffende gebied voor- of achteruit gaat. In dit artikel worden de verspreidingskaartjes getoond van de salamanders. De vraag is om waarnemingen van alle amfibieën (ook de alge mene padden en kikkers) door te geven zodat deze meegenomen kunnen worden om de ver spreidingskaartjes zo compleet mogelijk te ma ken. De resultaten kunnen in een vervolg artikel worden getoond en zijn natuurlijk ook te zien de Atlas. De kaartjes zijn gemaakt door RAVON. De Kleine watersalamander is de meest algeme ne salamander. Toch komt deze lang niet overal even algemeen voor. Op het kaartje is te zien dat in Oost Zeeuws-Vlaanderen ten westen van Axel, rondom Vogelwaarde en de omgeving Westdorpe- Sas van Gent minder stippen staan. Het is soms moeilijk te zeggen waardoor dit komt. Vermoedelijk zitten ze hier wel, maar zijn ze niet gemeld, zie kaartjes slecht onderzochte gebieden. Wel is duidelijk dat ze niet houden van grote open en monotone gebieden. 19

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 2004 | | pagina 21